#SaxueleInterventies - The Rolling Stones - Waiting On A Friend (1981)

De saxofoon, een Belgische uitvinding van een mens uit Dinant: Adolphe Sax. De negentiendeëeuwse instrumentenbouwer heeft nooit geweten wat voor fenomenale rol zijn instrument verderop in de muziekgeschiedenis zou spelen.

Midden jaren tachtig hadden wij een hoogoplopende discussie met een melomane vriend die een Rolling Stones-cassette, die speelde op de achtergrond, tot op de grond afbrak omdat wij "nieuwe" nummers van the Stones mixten met het werk uit de sixties. Conclusie van de jongeman was dat The Rolling Stones na 1975 geen fatsoenlijke plaat meer hebben gemaakt, hetgeen uiteraard klinkklare prietpraat van aan de dorpstoog van het meest onooglijke gehucht is. Alleen al voor het triumviraat 'Some Girls', 'Emotional Rescue' en 'Tattoo You' tussen 1978 en 1981 zou menig groepje een arm en een been geven

Waiting On A Friend (van 'Tattoo You' dus) herbert de fenomenaal fijne saxsolo van ene Sonny Rollins. Yep, dé Sonny Rollins waarvan drummer Charlie Watts zei: "He's never going to want to play on a Rolling Stones record!" Maar de legende wil dat hij dat met plezier deed op voorwaarde dat Mick Jagger zou dansen als de stukken passeerden waarin hij moest spelen: " You don't have to do a whole ballet, but sometimes that movement of the shoulder tells the guy to kick in on the beat." Grappig!

De backing tracks van dit nummer werden al in 1972, tijdens de 'Goats Head Soup'-sessies in Kingston, Jamaïca, neergelegd met Mick Taylor en dus niet Ron Wood op gitaar (Taylor werd oorspronkelijk niet beloond met een credit voor zijn bijdrage, maar kreeg achteraf na een klacht toch een deel van de lp-royalties). De bijhorende clip voor Waiting On A Friend werd gefilmd in Manhattan aan St. Mark's Place, ook bekend van de appartementen die figureerden op de Led Zeppelin-hoes 'Physical Graffiti' uit 1975.

De Stones integreerden wel vaker een saxofoon in de songs, waarbij Bobby Keys vaak het vaste blaasanker was. Van 1969 tot 1974 en van 1980 tot 2009 was hij namelijk de vaste saxofonist op alle lp's. En van 1970 was hij vaste waarde bij alle Stones-tournees om dan tussendoor ook nog het riet te kuisen voor The Who, Joe Cocker, George Harrison, John Lennon, the Faces, B.B. King en Eric Clapton. Spijtig genoeg overleed hij ten gevolge van levercirrose. Algemeen wordt de saxsolo op Brown Sugar als zijn beste beschouwd, maar die op Waiting On A Friend was dus afkomstig van Sonny Rollins. Heerlijk nummer!