Sam & Julia - 'So Far, So Good'

Sam & Julia - 'So Far, So Good'

Sonny & Cher, Miek & Roel, The Carpenters, Eurythmics, allemaal koppeltjes die in de loop van de rock- en popgeschiedenis voor min of meer lange tijd de radiogolven hebben bereden. Ze zijn wat uit de mode geraakt, tenzij dan voor een “toevallige” door de financial accountafdeling van de platenfirma goedgekeurde samenwerking. Sam & Julia is een nieuw duootje van bij onze noorderburen die met ‘So Far, So Good’, een ep'tje op ons loslaten, waar ze de afgelopen vier jaar aan gewerkt hebben.

De geitenwollensokken zullen ze wel achter zich gelaten hebben; maar heel braaf zijn ze wel gebleven. Op zich niet verkeerd, maar hier en daar een weerhaakje in de muziek (of in de zang) had wel gemogen. Pas in Mayhem, het vierde nummer, lijkt Julia (Schellekens) uit te halen. En nog goed ook. Heeft ze misschien ooit naar Maria McKee geluisterd? Laten we het hopen.

Daarvoor hadden Sam & Julia ons nog niet helemaal bekoord. Ze leken ons te vast te zitten in de seventies. Het waren wel prettige melodietjes, zoals in Benjamin, met zelfs een solootje erin zoals in Save This Sorry Fool, maar doorgaans was het heel erg glad; zo gepolijst dat het zelfs geen diepgang meer deed vermoeden. Ok, Two Track Station smaakte kruidig genoeg, maar A Widow’s Lullaby klinkt, hoe mooi en oprecht ook gezongen, toch te suikerzoet.

Er is, ons inziens, nog wel wat werk aan Sam & Julia. Wat meer durf, wat meer hartige brokken zodat men eens opkijkt bij de beluistering. Dat overkwam ons nu iets te weinig om lyrisch en enthousiast te worden. Volgende keer wat meer en wat hoekiger, liefst.

5 april 2020
Frank Tubex