Roundup: oktober 2015

Achtergrond

Blinkt oktober in zonnegoud, dan begint de winter snel en koud. Maar voor het zover is zal uw in bloemenhemd gehulde buurjongen nog de laatste zomerse geluiden uit zijn speakers laten knallen met Alex G (Beach Music 9/10) en zal de gekke vrouw op de hoek van de straat al haar kerstversiering naar buiten sleuren op de deuntjes van Sharon Jones (It's A Holiday Party - 30/10). En wij? Wij kijken deze maand vol verlangen uit naar de volgende hippe plaatjes.

Eagles Of Death Metal – Zipper Down (2/10 – Downtown Recordings)

“Don’t try to be hip, just shake your hip!” Een statement die kan tellen, en die de lading voor het nieuwe album van Eagles Of Death Metal volledig dekt. Met de rosse god Josh Homme aan het slagwerk en oppersnor Jesse Hughes als zijn vrolijke zelve, leveren ze als vanouds een pakket niet-al-te-serieus-te-nemen rock-'n-roll aan uw voordeur af. Verder zou de nieuwe plaat een oplossing bieden voor het gat in de ozonlaag en zou het alle honger uit de wereld helpen. Nog een redevoering van de heer Hughes zelf? “'Zipper Down' really represents to me an attitude and philosophy of life. One should not zipper up, they should zipper down and let it all hang out." Datum en plaats van delict: twee oktober in uw huiskamer. Of voor de nudisten onder ons: vijftien november in het Koninklijk Circus. Let the beast go!

Deerhunter – Fading Frontier (16/10 – 4AD)

Deerhunter, één van de bekendste indiebands uit de VS, brengt met ‘Fading Frontier’ hun zevende album uit in tien jaar. Waarom niet elk jaar ééntje, horen we u vragen? Omdat zanger Bradford Cox vorig jaar tijdens een wandeling met zijn hond langs achter is aangereden, waarbij niet alleen de knopen van zijn hemd losschoten, maar ook zijn kaakbeen en schedel enkele breuken opliepen. Geen paniek: hij is er volledig doorgekomen, al zijn er enkele vijzen zoek geraakt. Het nieuwste album is, in vergelijking met het vorige, complexer en funky, maar krijgt toch een huiselijk en warm gevoel mee. Perfect om de afwas bij te doen; of om gewoon mee door de stad te rijden met de verblindende winterzon in uw smoel. Schuif hem vanaf 16 oktober in uw speler; of ga hen bekijken tijdens hun Europese tour in Le Grand Mix (9/11), Botanique (21/11) of tijdens het Le Guess Who Festival (22/11).

Editors – In Dream (2/10 – PIAS)

In een huiskamerachtige studio met uitzicht op de Atlantische oceaan leek het de nieuw samengestelde Editors helemaal voor de wind te gaan. Ze produceten hun album helemaal zelf, lieten Rachel Goswell van Slowdive opdraven om in duet te gaan met Tom Smith tijdens The Law, en met zo’n prachtige hoes maken ze kans om een in het oog springend plekje te veroveren aan uw badkamermuur. Smiths stem klinkt nog steeds alsof de krop in zijn keel meer en meer begint op te zwellen, maar de muziek gaat een iets andere richting uit: volhardend in het theatrale en in de experimentele pop, maar met méér synths, méér melodie, méér sentiment en (nog) méér oplichtende aanstekers. Tank alvast wat vertrouwen tijdens hun verrassingsoptreden in Het Depot in Leuven, waar ze op de vooravond van de release hun nieuwste er volledig door jassen. Of u had gewoon een kaartje kunnen kopen voor hun optreden in het Brusselse Paleis 12 op 31 oktober.

Janet Jackson – Unbreakable (2/10 – Rhythm Nation/BMG)

Het zou best kunnen dat een nieuw album van een Jacksontelg u Siberisch koud laat, maar toen wij de vooruitgeschoven single No Sleeep hoorden, fluisterde die zachtjes “geslaagde comeback” in ons oor. In een muzieklandschap waar r&b niet alleen de hitlijsten aanvoert, maar ook de underground van stuifmeel voorziet, lijkt de tijd rijp om één van de dames waar het allemaal mee begon nog eens aan het woord te laten. Janet Jackson worstelde de voorbije jaren met een relatiebreuk, en uiteraard met de “plotse” dood van haar broer. Al deze onderwerpen komen aan bod, net als haar kijk op de hedendaagse wereld – moest u dat interesseren. De muziek glijdt als vanouds terug voorbij met stuiterende bassen, plonzende regendruppels op de achtergrond en haar zacht golvende soprano stem die kippenvel achterlaat op al uw ledematen. In één woord: tijdloos.

Deafheaven – New Bermuda (2/10 – Anti-)

Waar was jij toen je voor het eerst ‘Sunbather’ hoorde, het alom geprezen album van metalband Deafheaven uit 2013? Wij weten het ook niet meer, zo verdwaasd waren we door de harde klanken en het kervend geschreeuw. Deze maand komt daar een vervolg op: vijf nummers die gemiddeld afklokken rond de negen minuten en die nog harder klinken, nog meer metal uitstralen en het poppy kantje met de vingers in de keel terug uitbraakt. De eerste recensies zijn werkelijk euforisch. Nu jouw trommelvliezen nog.