Rock Werchter 2013: Elektronische muziek is the new black

Achtergrond

Ah Rock Werchter, die jaarlijkse hoogmis voor de muziekliefhebber. Het zit er weer aan te komen als een mug rond je bijna slapende hoofd. Net als ieder jaar hebben we gefoeterd op de hoge prijs en de onontbeerlijke week recuperatie. En gezworen deze editie over te slaan. Tot  we de line-up eens goed gingen bekijken, op café herinneringen ophaalden aan vorige edities en gingen nadenken over alternatieven. Om dan als vanouds tot het besluit te komen dat er geen enkel valabel alternatief ís en onze zuurverdiende centen alweer gezwind over te schrijven naar de rekening voor restauratiewerken aan Schuers Zuid-Franse villa. Vooruitziend als we zijn hebben we natuurlijk al lang bekeken hoe we onze kostbare tijd in het Woodstock van Vlaams-Brabant gaan indelen, en altruïstisch als we zijn delen we die inzichten gaarne. Ook op zaterdag 6 juli zijn er genoeg mogelijkheden om het hoofd hevig op te bewegen of momenten waarop een dutje naast die drinkeboer met zijn zeventig festivalbandjes een perfecte optie blijkt te zijn.

Rock Werchter 2013: Elektronische muziek is the new black



Tricolore festiviteiten om de dag mee te beginnen? Awel ja!

Dag drie is doorgaans de dag waarop de rug aanvoelt als die van een zestigjarige (was ik mijn luchtmatras maar niet vergeten!), de kleren beginnen te stinken, het haar en de oksels een frisse waterstraal zouden kunnen gebruiken en de katers van de voorbije dagen beginnen door te wegen. Toch raden we de ‘Homo Festivalitis’ ten stelligste aan de moed bijeen te rapen en zich opnieuw richting festivalweide te begeven. Want ook vandaag staan er opnieuw optredens op het programma waarover je de rest van de zomer niet zal kunnen zwijgen. En hoe beginnen we zo’n topdag-in-wording beter dan met onze eigenste landsverdedigers? Zo kunnen vroege vogels zich vergapen aan het ontblote bovenlijf van Johannes van The Van Jets op de Main Stage. Deze Oostendenaars wonnen in 2004 Humo’s Rock Rally en zijn sindsdien niet meer uit de Belgische rockscene weg te denken. Wie het liever wat vrouwelijker heeft, kan beroep doen op de eveneens West-Vlaamse, zoetgevooisde indiepop van SX. Stefanie Callebaut en co mochten het voorbije jaar alvast heel wat nieuwe fans omarmen sinds de komst van hun debuutplaat ‘Arche’, en volgens ons zullen ze in Klub C ook live bewijzen waarom.

Elektronische muziek is the new black

Na terloops even beschaamd te hebben gelachen naar de onbekende ziel die je gisteren in een dronken bui de liefde hebt verklaard, pikken we nog snel even dat ene hitje van Stereophonics mee aan de Main Stage. Maar de elektroliefhebbers onder ons kunnen beter de voeten richting Disclosure laten marcheren. Het debuut van deze Britten -‘Settle’ getiteld- was een van de meest geanticipeerde platen van 2013, met daarop zomerhitjes als Latch (ft. Sam Smith) en White Noise (ft. AlunaGeorge). Tijd om wakker te worden!

Hiphopfans aller landen, verenigt u!

Na Disclosure zijn we volledig opgewarmd om het West Coast hiphopgeweld van onze bro’ Kendrick Lamar te ontvangen in de hoogste regionen van onze hersenkamers. Verwacht alvast een overvloed aan swag tijdens Swimming Pools en Bitch, Don’t Kill My Vibe, allemaal geplukt uit Lamars succesvolle plaat ‘good kid, m.A.A.d city’. Haal de hoodies maar boven.

Kiezen is verliezen

Daarna lassen we even tijd in om te verpozen –na een goede frisse pint toch, want ze geven relatief mooi weer uit- en diep na te denken over de keuzes die we vervolgens gaan maken. Tussen 18u en 22u spelen namelijk vijf kleppers van formaat. Het wordt puzzelen (én lopen) geblazen! Maar geen zorgen, want sympathiek als we zijn, hebben we natuurlijk al uw ideale route uitgestippeld.

De perfecte avond begint in The Barn, alwaar de Schotse zangers van het catchy Default om 18u hun set beginnen. Ja, we hebben het over het indiecollectief Django Django, en als we hun passage aan Pukkelpop vorig jaar in het achterhoofd mogen houden, zullen deze mannen alvast voor een zomers briesje zorgen.

Let op, verwacht niet dat je nog bij hun encore aanwezig zal zijn, want zo’n drie kwartier later begint op de Main Stage al een andere act. Meer nog, een legende van formaat: Nick Cave and The Bad Seeds. Cave is een vaste waarde op Werchter, en is met zijn bijna zestig levensjaren nog steeds muzikaal verrijkend. Onlangs bracht hij een nieuwbakken langspeler ‘Push the Sky Away’ uit, maar wij durven er het hoofd van onze moeder om verwedden dat hij ook klassiekers als Into My Arms en Where The Wild Roses Grow uit zijn hoed zal toveren. Even een traantje wegpinken, het mag ook wel eens.

“F**k those old saggy white n**gas stone roses. I wish them nothing but excrement and death”

Wie het liever een tikkeltje wilder heeft, moet zich een kwartier nadat Cave het podium heeft beklommen, al naar Klub C reppen. Daar treffen we de grofgebekte schone die verantwoordelijk is voor bovenstaande quote over Stone Roses: enfant terrible Azealia Banks. Deze opvallende rapster houdt namelijk nogal van rellen schoppen. Is het niet op haar Twitterpagina, dan is het op festivalpodia met expliciete nummers als 212, Liquorice, Yung Rapunxel en jawel, de befaamde Harlem Shake. Vorig jaar cancelde ze haar verschijning op Werchter, dus verwacht een spraakmakend inhaalconcert.

Hop, biezen pakken, en dan opnieuw naar The Barn, want de Australische hypnotiserende rockgroep Tame Impala staat op het programma! Debuut ‘Innerspeaker’ (2012) en het vervolg daarop ‘Lonerism’ (2010) worden zonder tegenspreken gerekend bij de beste muzikale uitingen van die jaren, en wie zijn wij om dat live niet eens te gaan bewonderen.

Jong geweld

Ondertussen zit de sfeer er in en de avond er nog steeds niet op. Tijd om even uit te blazen van het voorbije geloop. Geen betere muziek om dat op te doen dan de r&b en dubstep van Brits wonderkind James Blake. Hij verbaasde in 2011 met de cover van Feists Limit To Your Love, en boette de jaren daarna niet in aan media-aandacht. Onlangs zag zijn tweede plaat ‘Overgrown’ het levenslicht, en daarop presenteert Blake een uitstekende bundeling aan meer toegankelijke, elektronische zwoele klanken.

En in diezelfde categorie van jong talent plaatsen we de Amerikaanse rapper Frank Ocean. Hoezo, nog nooit van gehoord? Wie staat in voor de diepe, volle stem in No Church In The Wild, dacht je? Hij heeft verdacht veel in zijn mars, dat is de conclusie die wij trokken na het beluisteren van zijn r&b- en soulplaat ‘channel ORANGE’. Een van de niet te missen acts dit jaar.

Slapen? Wij?

Men wrijve de vermoeidheid uit de ogen, want opgeven staat niet in ons woordenboek. We sluiten de dag af met de powerelektro van Goose, bengelende zweetdruppels van de voorbije inspanningen en een frisse redbull, om daarna even een blik te werpen op het hoofdpodium, waar Rammstein zonder twijfelen voor een spectaculaire angstaanjagende show met vuurwerk en lampen zal zorgen. Fans van de schreeuwerige hardrock muziek zijn we niet meteen, maar Duitse creeps “Pussy!” horen roepen, slaan wij liever niet over.

Of we daarna de slaap kunnen vatten, is nog maar de vraag.

De Rock Werchter 2013 –spotify playlist van onze (jd) vind je hier.

3 juli 2013
Janne Degryse