#RIPTerryHall - The Specials - Gangsters (1979)

Op de valreep van 2022 verloren we een bepalende muzikale figuur die ons met enige regelmaat behoorlijk wist te charmeren.  Een week eerbetoon aan Terry Hall (19 maart 1959 – 18 december 2022).

Toen dit een allereerste keer in 1979 in helder zwart en wit op ons kleurentelevisietoestel passeerde (De eerste uitzendingen van Veronica op Nederland 1), zaten wij aan de zetel gelijmd met de strafste secondenlijm. Dit was geen rock, het was geen reggae, het was geen punk, het was zelfs geen newste wave, maar wel totale opwinding, spanning en smelled like utter teen spirit. 

Het gevoel is nooit weggeweest.  Nu, veertig jaar later, hoor je de openingskreet "Aay yooh ooh nooo" (wat veel later "Bernie Rhodes knows / don't argue", bleek te zijn als sneer naar de gelijknamige ex-manager) en het is geen iota minder relevant. Telkens opnieuw knal je tegen het plafond van opwinding.  Zo goed was het, is het en blijft het. 

Het is eigenlijk een soort van remake van Al Capone, de ska-classic uit 1964 van Prince Buster, die wel vaker geëerd werd als skagodfather. De autogeluiden aan het begin van Gangsters zijn een sample van de originele song. De tekst gaat over een tour van The Specials in Frankrijk, waar ze verantwoordelijk werden gesteld voor hotelvandalisme door een andere Engelse band (The Damned, naar verluidt) en waarbij de Specials-gitaren in beslag werden genomen door de hotelmanager. Ze kregen het materiaal pas terug, als ze de schade zouden vergoeden. Het geheel escaleerde totaal, toen de Franse politie het incident kwam "regelen". 

Gangsters was de prilste release op het fameuze 2-Tone-label, opgezet door Specials-toetsenman Jerry Dammers. Uitgekomen in mei 1979 als eerste single op het label nadat de eerste uitgave van vijfduizend exemplaren op Rough Trade onmiddellijk uitverkocht was. Opgenomen werd jet in Studio One in thuisstad Coventry. 

Horace Panter, bassist: "The song had so much bass on it that it had to be recut as the bass blew the needle out of the record's grooves and to compensate for the low end, Jerry [Dammers] overdubbed a treble-heavy piano on it. The vocals were created by Terry Hall singing a "bored" vocal and an "angry" vocal, which were then mixed together.”