#RIPEddieVanHalen - Van Halen - Tattoo (2012)
De weemoed om het verscheiden van de immer goedlachse gitarist Edward Lodewijk Van Halen was nog maar net aan het bezinken of daar verscheen een giftige column in de kwaliteitskrant De Standaard om de nalatenschap van Eddie te dissen, misplaatst en bovendien matig geschreven, vol met cliché’s die al heel lang uit de mode zijn zoals “hairmetal”, “tijgerstrepen”, “synthesizerriff”, ‘haarbanden”,... (tussen haakjes: Van Halen bestond al in 1975, toen de term “hairmetal” nog moest uitgevonden worden). Wij betuigen graag voluit onze liefde aan het luide kwadrant Van Halen / AC/DC / Cheap Trick / Kiss, omdat het gewoon de strafste riffs, de beste refreinen en een hele hoop good clean fun herbergt. Daarom presenteren wij ter compensatie een week lang onze favoriete Van Halen-songs.
Uiteraard hebben wij het vooral voor de eerste drie platen van Van Halen, maar ook in het latere werk durven wij al eens grasduinen. Maar we geven toe: het werk met ersatzzangers Sammy Hagar en Gary Cherone ligt - ahum - niet bepaald in de bovenste schuif. Het was even schrikken om de levenslange vete tussen David Lee Roth en Eddie Van Halen opgeborgen te zien voor een soortement reünie-album: 'A Different Kind Of Truth' (2012). En je begreep weer onmiddellijk wat de echte kracht van Van Halen is: de symbiose tussen David Lee Roth en Eddie Van Halen. Want dat is andermaal een behoorlijk tomeloos feest.
Het was al van 1984 geleden dat de twee elkaars gezelschap duldden in de studio. De daaropvolgende tour trapten ze af in de Roxy op Hollywood’s Sunset Strip, die ze ook gebruikten als "repetitieruimte". Nochtans was er weer gerommel op het juridische front, want oorspronkelijke bassist, Michael Anthony werd niet gevraagd voor de reünie. Hij werd vervangen door Wolfgang Van Halen, zoon van Eddie.
Bijkomend gezeur in de marge kwam van Sammy Hagar, die stelde dat de songs van de desbetreffende plaat vroeger werden geschreven: "Ed and Dave didn't actually write new songs. They took old stuff from previous sessions, and then maybe Dave had to go in and add vocals because they just had scat vocals, or even no vocal part at all." David Lee Roth ontkent en deelt zijn inspiratie voor Tattoo: "You best believe that needle hurts you. And depending on where you get it…whoa! That's a rite of passage. And it should cuz it really forces you to consider what's permanent to you. What is it you really want to remember and what is it that you really want to say to folks around you."
Maar David Lee Roth blijft een ongeleid projectiel. Zoek op YouTube maar eens zijn samenwerking met Armin Van Buuren op en je valt van de ene in de verbazing in de andere: kierewiet. En wijlen Eddie Van Halen werd er niet vrolijk van hoe met de erfenis werd gegoocheld. Van Halen en zangers, het was stormachtig, maar Tattoo was een fijne "reacquaintance".