#RiffORama - The Kinks - All Day And All Of The Night (1964)
De ep ‘Cryptic Messages’ is al eventjes uit (van 2021), maar hij verdient zonder meer onze aandacht door de optimistische vorm van instrumentale artrock. Voor het Finse Oddtomatic is dit debuut de ideale opmaat voor het album dat voor 2024 aangekondigd is.
De betere riff - de oerriff als het ware - is die van You Really Got Me, maar de betere song met een spinoff van die gedistortioneerde oerriff is die van All Day And All Of The Night, want The Kinks baseerden dit op eerstgenoemde hit.
In de beginjaren zette de platenmaatschappij van The Kinks hen onder hoge druk om snel hits te schrijven, wat leidde tot wat leadzanger Ray Davies omschreef als een "lopende band" van liedjes. In dit geval werkte de tactiek goed met het sound-a-like deuntje dat hen opnieuw een forse hit opleverde. Kinks-frontmalan Ray Davies schreef deze wellustige rocker, waarin de man het niet kan uitstaan om zelfs maar een minuut van zijn meisje weg te zijn. Hij noemde het: "Een neurotisch lied: jeugdig, obsessief en seksueel bezitterig." Hét onderwerp bij uitstek voor een rocksong inclusief riff met weerhaakjes.
Geproduceerd door de manager van de groep, Shel Talmy, die The Kinks hielp om een luid, dynamisch geluid te krijgen. Talmy, een Amerikaan die naar Engeland kwam toen hij daar kansen rook, produceerde ook het eerste album voor The Who. The Kinks recycleerden de basisriff nog eens in Destroyer, waarvan de stijl gelijkenis vertoont met die van veel Talking Heads-nummers van 'Give The People What They Want' uit 1981.
De songteksten van Destroyer bevatten verwijzingen naar andere Kinks-nummers, waaronder Lola. Tijdens een concert op 12 juli 2006 in de Mountain Winery in Saratoga legde Ray Davies uit hoe het nummer oorspronkelijk door de platenmaatschappij werd afgewezen, omdat het "te arbeidersklasse" was en omdat de platenbaas vond dat de gitaar klonk als het geblaf van een hond.
Je merkt misschien enkele overeenkomsten tussen dit nummer en het nummer van Doors uit 1968 Hello, I Love You. Volgens Ray Davies wilde zijn uitgever de Doors erover aanklagen, maar Ray weigerde juridische stappen te ondernemen. Rock-‘n-roll is nu eenmaal vaak een verhaal van "goed gejat". Er ging een hardnekkig gerucht dat Jimmy Page gitaar speelde op enkele vroege Kinks-nummers, waaronder deze. Toen Ray Davies hiernaar werd gevraagd in een interview met Creem in 1981, antwoordde hij: "Ik herinner me dat Page naar één van onze sessies kwam, toen we All Day And All Of The Night aan het opnemen waren. We moesten dat nummer om 10 uur 's ochtends opnemen, omdat we die avond een optreden hadden. Het was binnen drie uur klaar. Page deed een sessie in de andere studio en hij kwam binnen om Dave's solo te horen en hij lachte en hij grinnikte. En nu zegt hij dat hij het gespeeld heeft! Dus ik denk dat hij een klootzak is. Hij kan alle banvloeken over me uitspreken, omdat ik weet dat ik gelijk heb en hij ongelijk."
Broer en gitarist Dave Davies in Guitar Player in 1990: “I liked the guitar sound on All Day And All Of The Night, the second single we had. When they tried to develop amplifiers that had pre-gain and all, I thought it wasn’t quite right, and I struggled with the sound for a while. I never liked Marshalls, because they sounded like everybody else. Then in the mid-seventies, I started using Peavey, and people said, ‘Nobody uses Peavey – country and western bands use them’. I used to blow them up every night. I used two Peavey Maces together, and it was brilliant.”