#RickenbackerRules - Tom Petty - Listen To Her Heart (1978)
De Rickenbacker, die prachtige, Amerikaanse semi-akoestische gitaar met de ronde vorm in vintage kleuren die zowel in zessnarige als in twaalfsnarige vorm menige rock-'n-rollklassieker zo typische inkleurde. Er zijn er zoveel dat het niet bij één week kon blijven. En dus gaan we twee weken lang de hort op met songs, ingespeeld met die fantastische gitaar.
Op de doorbraakplaat 'Damn The Torpedoes' uit 1979 stond Tom Petty zeer prominent te pronken met een Rickenbacker op de hoes. En de grote baas van Rickenbacker, John Hall, erkende later dat het op een vreemde manier zijn firma, die toen niet in de allerbeste papieren zat, van de ondergang redde, want de plaat zorgde voor een hernieuwde interesse en "gave us a whole new breath of life and sold a hell of a lot of Rickenbackers”. Waarop Petty repliceerde: “So I’m glad for that. It was just always a very good American-made guitar, you know?”
Op Listen To Her Heart was de krinkel en winkel zeer prominent en was het niet alleen een eerbetoon aan de Rickenbacker-gitaar, maar ook aan The Byrds, die eenzelfde sonische spectrum in de sixties tot in de perfectie etaleerden.
Het nummer was, naar verluidt, een reactie op de avances die Ike Turner maakte aan het adres van Tom Petty's vrouw. Het was de tweede single van de tweede lp van Petty 'You”re Gonna Get It'. Rickenbacker bracht ook voor Petty een Limited Edition uit: de 1989 Rickenbacker 660/12TP. Petty was betrokken bij het ontwerp van de gitaar. Meer bepaald de gitaarnek, die iets breder was dan andere Rickenbacker twelve-strings.
Een andere Rickenbacker, die Petty koesterde, was de 1965 Rose Morris en een 1987 en 1993 reissue van de Rose Morris. Voor de kenners: in 1965 werd Rose-Morris Music, een instrumentenhandel in London, gekozen als de officiële verdeler van de Rickenbacker-gitaren. Vandaar de naam voor het type.
Over zijn eigen ontwerp vertelde hij in een interview ooit dat hij naar Bruce Springsteen ging kijken, die in de televisieshow 'Saturday Night Live' speelde en in de kleedkamer zijn Rickenbacker-design zag staan, waarop Springsteen vroeg: "Is this yours?". Petty antwoordde: "Yeah, hey, I designed this. Look, it’s got the wide neck. That’s my thing, they just took my name off it." Springsteen: "Wow, we got two of ’em", waarop Petty lachte: "Well, there’s two royalties I didn’t get."
Zijn eerste liefde voor de Rickenbacker ontluikt met de Fab Four: “I would have heard an electric twelve-string first with The Beatles' A Hard Day’s Night — around that period. I didn’t know what it was, you know? But I started to notice there were more than six strings on George’s guitar. It wasn’t long after that The Byrds came along, and then it was really a signature sound they made with it. So I asked at the local music store what makes that sound, and they said, "Hey, that’s the Rickenbacker twelve-string.
Yeah, it’s tough. I think one of the things that appeals about the Rickenbacker is just how effortless it is to play. It’s really a nice playing model. I’ve tried all sorts, and none of them chime quite like a Rickenbacker, there’s just something to the sound of it that you’re not going to get out of the others. Fender made a really nice twelve-string, but it just doesn’t chime like that Rick does. It doesn’t look nearly as good, either.”