Rick Wakeman - De archieven ontsloten
Achtergrond
Rick Wakeman is natuurlijk het ultieme progicoon, bekend voor zijn vingervlugge toetsenspel en zijn grillige draaideurrelatie met het legendarische Yes. Maar "Grumpy Old Rick" is ook een bijzonder productief soloartiest. Meer dan honderd albums heeft de man op zijn actief, en ze blijven komen. ‘In The Nick Of Time’ is een concertregistratie uit 2003, en van de bootleg box ‘Caped Crusader Collectors Club’ verschijnt nu volume twee uit zijn persoonlijke archieven.
Al moet je je in dat laatste geval verwachten aan bootlegkwaliteit. De opname in de Londense Hammersmith Odeon in maart 1976 geeft deze vijfdelige box alvast een valse start. Dit ongetwijfeld degelijke concert (gebaseerd op zijn eerste en dus beste soloplaten) zit gevangen in een rommelig en ruimteloos geluidsbeeld. Het effect van Wakemans grappige bindteksten – een constante in zijn solocarrière – gaat hierdoor ook deels verloren.
Het veel recentere (en dus beter klinkende) concert in Norwich in ‘97 laat enkele leuke verrassingen horen. Met fraaie versies van David Bowies Space Oddity en Life On Mars herinnert Wakeman ons eraan dat hij zijn talent vaak in dienst stelde van de groten der aarde.
Met zijn zoon Adam bracht hij in ’96 het sprankelende‘Tapestries’ uit, waarvan het hoogtepunt Summer’s End hier in quatre-mains wordt gespeeld. Ook de selectie uit ‘1984’ met zanger Ashley Holt biedt een aangename luisterervaring. De versie van enkele Beatles-klassiekers lijkt dan weer bij de haren getrokken.
De uitvoering in Crystal Palace in ’74 – de inhoud van cd drie – heeft last van dezelfde opnamekwaliteit als de eerste schijf, maar je hoort wel gedreven vertolkingen van materiaal uit ‘Six Wives Of Henry VIII’ en ‘Journey To The Centre Of The Earth’.
De overige twee cd’s bevatten het concert in Preston Lancs in ’81 en geven een veelzijdige staalkaart van de erg productieve beginjaren als soloartiest. Wargames uit het op George Orwells boek gebaseerde ‘1984’ dient hier goed als ouverture; het album wordt ruimschoots bedeeld gezien deze tournee ter promotie ervan diende.
Aan de koninklijke hoogheden Arthur en Hendrik VIII wordt eer betoond middels een overtuigende medley. Ook The Journey / Recollection en Chamber Of Horrors (uit het onvolprezen ‘Criminal Record’) staan als een huis. De toetsentornado in White Rock zorgt voor een gepast orgelpunt.
Toch ruilen wij onze vijfdelige bootleg box graag in voor één schijfje: ‘In The Nick Of Time’. Wakeman is al zo lang gereputeerd om zijn showmanschap dat je haast zou vergeten dat hij in de eerste plaats een begenadigd musicus en componist is. ‘Out There’ (2003) is één van zijn allerbeste werken en het uitstekende livealbum ‘In The Nick Of Time’ werd opgenomen tijdens de promotour dat jaar.
Zijn vaste begeleidingsband English Rock Ensemble is herdoopt tot het New ERE, want Ant Glynne (gitaar) en Lee Pomeroy (bas) zijn aan de line-up toegevoegd. Vooral Pomeroy is een meerwaarde, getuige alleen al zijn bassolo in de Yes-klassieker Wurm. Vaste waarden blijven Tony Fernandez (drums) en Ashley Holt. Holt vervangt Damian Wilson, die ‘Out There’ destijds inzong en later met Pomeroy en Adam Wakeman de formatie Headspace zou vormen.
‘In The Nick Of Time’ is een aaneenrijging van hoogtepunten: van het titelnummer en The Cathedral In The Sky uit ‘Out There’ via het virtuoze Dance Of A Thousand Lights tot klassieke dingen als Catherine Parr, White Rock en een selectie uit ‘No Earthly Connection’. Wakeman mag dan al een kwalitatief erg ongelijk oeuvre bij elkaar geschreven hebben, live weet hij donders goed welke keuzes hij moet maken. Alleen spijtig dat zijn bindteksten hier niet opgenomen zijn.
‘Caped Crusader Collectors Club Vol. 2’ is verschenen bij Floating World en wordt verdeeld door Bertus. ‘In The Nick Of Time’ is een uitgave van Gonzo Multimedia.