Reggae Geel 2015: een zoete hoofdmaaltijd
Achtergrond
Hoe een festival rond een nogal statisch muziekgenre zichzelf toch kan blijven vernieuwen? Reggae Geel gaat al enkele jaren aan de slag rond baseline “catch a vibe”, en daar draait het om. Reggaemuziek is immers de optelsom diepe dubbassen en een diep gewortelde geloofsovertuiging van eenheid en samenhorigheid, waarrond een tropische cocktail wordt gebrouwen. Het resultaat is steevast een bont publiek dat als één meegolft op een opvallende diversiteit van muzikale uitspattingen. “Catcht” u mee?
Ook dit jaar teert Geel weer op zomaar eventjes twee volle festivaldagen met vijf diverse podia. De kleppers op de mainstage voor dit jaar is Mister Boombastic, Shaggy. Zijn unieke, opzwepende stijl van dancehall en hiphop vertaalt zich in energieke shows die verder gaan dan hits als It Wasn’t Me of Oh Carolina. Zijn twee jaar oude plaat ‘Out of Many, One Music’ wordt ondersteund door de riddim twin Sly ‘n’ Robbie en grijpt terug naar de kracht van sterke traditionele melodieën, liedjes met een verhaal en een weelde van gitaar en blazers.
Even hip en modern op vrijdag: Assassin. Wie samen mag werken met Kendrick Lamar en Kanye West, bevindt zich aan de hoogste regionen in het hiphop- en raggafirmament. De man zijn optredens zijn bitsig en hitsig, een vuurwerk van klassieke tunes die verhakkeld worden door woeste, hikkende raps. De moordenaar blijkt een dodelijk podiumbeest.
Maar vrijdag kent ook enkele authentieke knipogen op het hoofdpodium, onder de naam van Barrington Levy. Deze Jamaicaan zet zijn energie om in een vrolijke vibe. Zomerse melodieën, opgewekte liefdesteksten, veel ruimte voor meezing- en scandeermomenten. Levy heeft dit jaar na bijna twee decennia stilte nog eens een studioplaat uitgebracht waarmee hij vele singles als Prison Oval Rock en Murderer akoestisch stript. Rootsreggae uit het hart.
Zaterdag is het grote podium een beetje onthoofd doordat Shaggy naar vrijdag is opgeschoven. Maar verscholen tussen een berg jong geweld, zitten toch anciens als de minder gekende Twinkle Brothers, meer dan een halve eeuw actief en sinds een jaar of twintig enkel nog vertegenwoordigd door ‘broer’ Norman Grant. Met meer dan dertig releases garandeert deze act strakke en straffe rootsmuziek.
Wat opvalt, is dat het brutere ragga- en dancehallgeweld voornamelijk verdreven is naar de Bounce Dancehall tent. Enkel de exclusieve (!) samenwerking tussen de rasta toaster Prezident Brown en de legendarische Luikse backingband Panache Culture belooft nog echt energetisch vuurwerk. Daarnaast moet dit zowat de meest soulvolle Reggae Geel zaterdag ooit worden op het hoofdpodium en dat is een prima zaak. Bitty McClean is zo’n ster die op de rand balanceert en reggae richting popmuziek stuwt. Zijn jazzy onderbouwde ballades glijden zweemzoet en liefde over het publiek heen, zijn zwoele zang zalft en emotioneert, zonder zich te zondigen aan suikerziekte.
Meer moderne soulpower is te verwachten van de bloedmooie Etana, geen nieuwkomer in Geel. Deze modekoningin met eigen kledinglijn goochelt zowel met r’n’b als met folk, telkens met die typerende reggae accentjes. Zo spiritueel als ze is, zo gepassioneerd weerklinkt haar zalvende stem. “The strong one”, laat de naar Amerika geëmigreerde dame zich noemen. Met meer dan een half miljoen Facebook-volgelingen, mag ze dat op podium komen bewijzen. Maar ook jongere sterren als Warren Ellis (zoon van de legendarische rocksteady-peetvader Alton Ellis), Lukie D of Chuck Fenda blijken liever te goochelen met traditionele riddims en onderwerpen als liefde en respect dan met bitsige, nijdige reggaevarianten.
Reggae Geel vindt plaats op 31 juli en 1 augustus. Voor tickets en info surf je naar de website van het festival.