#Radiosongs - Rush - The Spirit Of Radio (1980)

Of het nu nog via FM-band gebeurt of via DAB+, radio blijft één van de belangrijkste info- en muziekkanalen. Wij houden ons oor twee weken aan het toestel.

Deze statige Rush-single mag zeker niet ontbreken in de veertiendaagse van radiosongs. Rush-drummer en tekstschrijver Neil Peart legde dit nummer als volgt uit in een interview met Billboardmagazine: "The Spirit Of Radio is eigenlijk geschreven als een eerbetoon aan alles wat goed was aan radio, om mijn waardering te tonen voor magische momenten die ik sinds mijn kindertijd had gehad, van het horen van 'het juiste nummer op het juiste moment'. Maar de viering van de idealen van de radio [in het nummer] leek noodzakelijkerwijs een aanval op de realiteit, op de formule-achtige, huursoldatenprogrammering van de meeste radiostations. Met muziek als de laatste van iemands zorgen. En ja, het was echt ironisch dat het nummer populair werd op de radio. Sommige radiojongens, die het 'snapten', konden het nummer horen en denken: 'Zo hoort het', terwijl anderen - de oppervlakkige, opschepperige verkopers van - 'the air' - zich niet bewust zijn van de betekenis van het lied en zichzelf de eer toewuiven: 'Dat gaat over mij!'"

Een sleutelregel in dit nummer is wanneer Geddy Lee zingt over concertzalen die echoën van "het geluid van verkopers". Neil Peart bedacht de lijn na het horen van podiumgeklets van bands waarmee Rush tourde. Die bands speelden avond na avond hetzelfde verhaal, waarbij ze het publiek vaak vertelden dat hun specifieke stad de beste ter wereld was of de beste fans had. Peart vond dit oneerlijk en manipulatief. Rush was nooit een band die toegeeft aan fans. En ze waren erg voorzichtig als het op marketing aankwam, aangezien hun ethos van vrij denken niet past bij de meeste promotie-inspanningen, die mensen vertellen wat ze moeten denken. 

Peart noemt Kiss een "verkopers"-groep, die de band op de markt brengt als levensstijl (Je kunt zelfs begraven worden in een Kiss-kist als je sterft). Rush opende voor Kiss tijdens een reeks shows in 1974. De bands konden het goed met elkaar vinden, maar het was duidelijk dat ze heel verschillende ideeën hadden over hoe ze hun product moesten presenteren.

De vreemde gitaarsound, die aan het begin van dit nummer te horen is, klinkt alsof Alex Lifeson een "hammer-on"-techniek gebruikte, maar hij speelde de snaren heel snel.

Dit was een zeldzame hitsingle voor Rush. De meeste van hun nummers in deze fase van hun carrière waren bedoeld om te worden beluisterd in de context van een album, maar dit was kort genoeg om airplay te krijgen en kon op zichzelf staan ​​als single. In het laatste couplet is de regel "For the words of the profits / Were written on the studio wall", een woordspeling. Rush-drummer en tekstschrijver Neil Peart schreef het als "winst" in plaats van "profeten" om de geldverslindende kant van de muziekindustrie bloot te leggen. 

'Permanent Waves' werd uitgebracht op 1 januari 1980. Dit is het eerste nummer op het album, waarmee het misschien wel het eerste nummer is dat in de jaren tachtig werd uitgebracht. Het gedeelte, waar het nummer terugkeert naar de hoofdriff, is bedoeld om het geluid van het draaien van een radioknop na te bootsen. Op analoge wijzerplaten kon je voor een kort moment tussen zenders meerdere zenders of geluiden tegelijk opvangen.

De controversiële, rechtse talkshowhost Rush Limbaugh gebruikte dit lied tijdens een verbale aanval op Georgetown-studentenactiviste Sandra Fluke, die eiste dat anticonceptie zou worden verstrekt door haar katholieke universiteit - iets wat president Obama's hervorming van de gezondheidszorg beval. Rush (de band) was niet opgezet met het gebruik van de song in de tirade van Limbaugh, waarin hij het meisje slet, prostituee en ronde hakken noemde. De band diende een bezwaar in, waarin ze de radiopersoonlijkheid vroegen om te stoppen met het spelen van hun muziek in zijn show. Enkele andere muzikanten, waaronder Peter Gabriel, eisten ook dat Limbaugh stopte met het gebruik van hun muziek in zijn show. 

Rush heeft op 12 juni 2020 een nieuwe animatievideo voor het nummer uitgebracht ter ere van de veertigste verjaardag van 'Permanent Waves'. De conceptuele clip verwijst naar mijlpalen en invloedrijke omroepen in de FM-rockradiogeschiedenis, inclusief een eerbetoon aan de baanbrekende Italiaanse radio-uitvinder Guglielmo Marconi. Het wordt afgesloten met een persoonlijk eerbetoon aan wijlen Rush-drummer Neil Peart, die in januari 2020 overleed.