Pukkelpop 2014 - Tips from the not so hip (deel 1)

Achtergrond

De voorbije week kreeg u heel wat “Tips From The Hip”, maar de meest lamlendigen der redactie zullen ook drie dagen de slacker uithangen op de wei van Pukkelpop. Koeien zullen daar niet te zien zijn, maar roze olifanten des te meer. En oh ja, ook bands natuurlijk, veel bands! Daarom beperkten onze redacteurs zich niet tot één band per dag zoals we dat de BV’s oplegden, maar kozen ze er telkens twee uit.

DONDERDAG
Voor we ons drie dagen overgeven aan paddo’s, bier en andere stimulerende en/ of bedwelmende middelen gaan wij naar de kerk. Althans, dat is wat we ons ma wijsmaken: “We gaan eerst naar St. Lucia, ma!” In werkelijkheid bouwen we dus meteen een feestje op de kwaliteitspop van de Brooklyners van St. Lucia. De singles Elevate en Before The Dive vatten het samen: voor de grote duik in de smeerputten van de alternatieve muziek, eerst ons hartje ophalen aan muziek die schatplichtig is aan Fleetwood Mac, Paul Simon en (jawel hoor!) Phil Collins. Klinkt fout? Kan zijn, maar een fout feestje is ook een feestje en Jean-Philip Grobler, de man achter deze band, produceerde het album van HAERTS. Dus die weet wat “catchy” betekent.

Of we republikein zijn of niet, laten we liever in het midden, maar het is een feit dat we To Kill A King niet willen missen, verleid als we zijn door Funeral , Howling, Bones en Rays. Dit vijftal zou eigenlijk de perfecte opwarmer zijn voor The National die de dag nadien op het hoofdpodium staan al klinken deze Londenaars ook een beetje als “Mumford And Sons meets Noah And The Whales”. Niets moeilijks dus, maar wel klassevol en verblijdend en toch ook nog net schurend genoeg.

VRIJDAG
Bij onze tegenvoeters kwam hun album ‘Harlequin Dream’ reeds uit in de zomer van 2013, maar wij moesten wachten tot januari. Komt goed uit! Zo kunnen we die plaat van Boy & Bear toch nog in ons eindejaarslijstje zetten over een maand of drie. We zijn er nog altijd niet uit wat nu ons favoriete nummer is van de Australiërs en dat is altijd een goed teken. We hopen alvast op een Southern Sun op vrijdag. Zo kunnen we onze Three Headed Woman verblijden met een bruine bast als we zondag weer thuiskomen.

En als we dan toch in de “folky mood” zijn, waarom dan niet direct daarna naar Other Lives in de Marquee trekken? We zagen hen wel al twee keer eerder aan het werk, maar hun passage in de Botanique dateert alweer van twee jaar geleden en die van Crossing Border is nog langer geleden. Zou er ondertussen nieuw materiaal zijn? We hopen het? al kunnen we nog altijd teren op Black Tables en Tamer Animals.

ZATERDAG
Wedden op Fink is een beetje link en toch doen we het. Het valt een beetje te vrezen dat de man zijn delicate nummers niet helemaal tot hun recht zal kunnen laten komen, maar wat een plaat, die ‘Hard Believer’. De single Looking Too Closely kent u wellicht al. En anders nu wel na een simpele klik. Maar luister ook eens naar Pilgrim. Ook al zin om nu op je sandalen naar de Marquee te trekken op zaterdag?

Ook riskant wegens heel beschaafd, verfijnd, minimalistisch en dromerig is Arthur Beatrice. Dat deze band nog geen wereldhit scoorde is onbegrijpelijk. Hun debuut ‘Working Out’ staat vol pareltjes als Midland, Carter (Uncut), Late en Grand Union. Radiovriendelijk en hip en toch nog geen grote doorbraak. Dat moet na deze Pukkelpop in orde komen want een passage in de Botanique was duidelijk nog niet genoeg.