Pukkelpop 2013 - het lekkers van vrijdag

Achtergrond

Voor vrijdag hebben wij de grotere namen toch niet kunnen ontwijken. Hetgeen nog niet wil zeggen dat we de kleintjes over het hoofd hebben gezien. Enfin, u maakt zelf maar uit waarvoor u gaat.

Pukkelpop 2013 - het lekkers van vrijdag



Veel hebben ze niet nodig, de twee mannen van Cloud Boat. Stemmen en een verloren gelopen gitaar volstaan. En wat eruit komt is zo betoverend eenvoudig en toch zo ijzig mooi. Niet dat je op het podium bijzonder veel zal moeten verwachten. Daar zal het bijzonder minimaal zijn. Maar soms volstaat dat. Zoals in het geval van Cloud Boat. Het mag tenslotte ook al eens klein blijven. Het mag bovendien niet verwonderen dat James Blake dit duo op sleeptouw nam. Ongetwijfeld hebben ze tijdens die tournee al heel wat harten veroverd. Tijd om België aan banden te leggen dus.

Een aangename verrassing, dat was het optreden van The Black Heart Rebellion op Dour 2013. Vocale postrock met steeds weer verrassende hooks en effecten. Ze werken al een tijdje in de marge van het muziekcircuit en mogen daar stilaan gaan uitbreken. Niet dat we verwachten dat hiervoor ooit rijen zullen staan aanschuiven, maar deze heren hebben het potentieel om als koppige teken onder de muzikale huid te gaan zitten. Let trouwens op de koebellen, die een niet onbelangrijke rol spelen bij hun optreden.

Slayer vervangen, het moet wel ondankbaar zijn. Maar met Caliban heeft de organisatie wel een band met een reputatie en een verleden opgediept. Bovendien waren de kritieken op hun laatste plaat, ‘I Am Nemesis’, waarmee de band terug durft te hakken en breken, opnieuw positief. De gitaren rammen weer en zanger Andreas Dömer lijkt weer net te zijn herrezen uit de as van een stel net verbrande en nog nasmeulende heksen. Bovendien werkt de band aan een nieuw album, dat in 2014 moet gaan verschijnen en waarvan dus wel eens enkele nummers kunnen worden uitgetest. Genoeg om ons nieuwsgierig te maken dus.

Stephen Morris zei: "Rauw, chaotisch, fantastisch en anders - alles wat ik ooit goed vond in een band." De drummer van New Order was er alvast over te spreken toen hij een tape met een paar nummers van Factory Floor in zijn brievenbus vond. Ze bouwen live een wall of sound uit waar u op kunt dansen, maar hun muziek wordt soms ook artyfarty genoemd. Zelfs wie niet danst komt aan zijn trekken dus, en dat past helemaal in de lijn van de andere muziek, die gewoontegetrouw verschijnt op DFA, waar ook zij onderdak vonden voor hun debuut. Hoe zou het nog zijn met Nid & Sancy trouwens?

De Ry Cooder van de dubstep. Voilà, als dat geen mooie oneliner is om een artiest te introduceren! Of behoeft hij geen introductie meer? Mala In Cuba is tenslotte een pionier van het genre en iemand die de grenzen nog altijd verlegt. Hij maakt bijvoorbeeld langspeelplaten, iets wat in dubstep niet evident is. En hij werkt samen met Cubaanse muzikanten. Of die meekomen om live te spelen valt te betwijfelen. We vermoeden dat hun geluid veilig uit zijn knoppenbak zal komen, maar laat dat de pret niet bederven.

En het moeten niet altijd onbekende groepen zijn. E en de zijnen bewijzen keer op keer dat Eels één van de beste livebands op de affiche is. Ze maken ook de beste muziek, spelen de origineelste covers en komen het grappigst uit de hoek. Een rasperformer als E mag je niet missen. En laat gedurende dat uur al je ontdekkingsdrang varen voor een uur puur, onversneden muzikaal genot. Hun laatste tournee was vrolijker dan ooit, maar voor de festivals doen die van Eels meestal iets speciaals. Benieuwd wat dat nu zal worden.

Kristof Van Landschoot, Patrick Van Gestel

14 augustus 2013