#Pubrock - Brinsley Schwarz - Peace, Love And Understanding (1974)
Pubrock, uitloper en reactie op de glamrock en voorloper van de punk- en wavegolf, ontstaan in de kroegen van Londen, Essex en bij uitbreiding in heel veel kroegen en pubs in het VK. Rechttoe rechtaan rocken en de prog van zich afschudden deden ze, zonder veel backdrops of andere overtollige glamour. Laagdrempelig met pint in de hand en met de versterkers op elf.
Wellicht het meest bekende en meest gecoverde nummer uit het pubrocktijdperk. Maar het was ooit anders, want deze song van de hand van de onvolprezen Nick Lowe en opgenomen door zijn eerste groep Brinsley Schwarz in 1974 was ondanks het verzamelde talent (de meeste leden van Brinsley Schwarz zouden decennialang gewild sessiemateriaal zijn voor Ian Gomm, Mickey Jupp, Graham Parker, Paul McCartney, Dave Edmunds, Frankie Miller, enz.) haalden ze niet de hoogste toppen, maar waren wel van invloed op The Clash en Elvis Costello.
(What's So Funny 'Bout) Peace, Love And Understanding zou eerst al eens gecoverd worden in 1978 door Elvis Costello & The Attractions, maar de grote doorbraak van het nummer gebeurde bijna per ongeluk, toen het in 1992 werd gecoverd voor de Whitney Houston-prent 'The Bodyguard' door soulzanger Curtis Stigers. Het verkocht, via de soundtrack wereldwijd vierenveertig miljoen exemplaren en van de royalty check zei Lowe: "It was a tremendous piece of good fortune. I made an astonishing amount of money from that." Broodje gebakken dus. Het is hem gegund en het leverde ook een hernieuwde belangstelling voor de pubrockgroep Brinsley Schwarz op.
Nochtans was de song eerst bijna als grap ontstaan: "I wrote the song in 1973, and the hippie thing was going out, and everyone was starting to take harder drugs and rediscover drink. Alcohol was coming back, and everyone sort of slipped out of the hippie dream and into a more cynical and more unpleasant frame of mind. And this song was supposed to be an old hippie, laughed at by the new thinking, saying to these new smarty-pants types, 'Look, you think you got it all going on. You can laugh at me, but all I'm saying is, 'What's so funny about peace, love, and understanding?' And that was the idea of the song. But I think as I started writing it, something told me it was too good an idea to make it into a joke. It was originally supposed to be a joke song, but something told me there was a little grain of wisdom in this thing, and not to mess it up." Kom daar mee af op café.