Poessiemauw

Wiki

Poessiemauw

Katten liggen muzikanten wel. Of was het andersom? Iets om over na te denken op deze International Cat Day. (klik op de namen voor "more than meets the cat's eye).

De hele muziekgeschiedenis zit vol met katten. De oudste song die we kennen, is The Cat Came Back van Harry S. Miller (1893), hier in een versie uit 1924 (Fans van Theory Of A Deadman, weten nu waar zij de mosterd haalden). Nog een oudje is het Nederlandse kinderliedje Poesje Mauw uit 1915, maar onsterfelijk geworden door Dorus in 1967. Draai die laatste twee cijfers om en je komt uit bij Pussycat in 1976, maar er was ook nog Tom Jones in 1965, The Stray Cats in 1981, The Presidents Of The USA in 1995 of Kiss The Anus Of A Black Cat in 2007.

Het wordt al duidelijk dat de voorbeelden legio zijn. Ze allemaal opsommen zou trouwens onbegonnen werk zijn: op een uurtje zaten wij met de redactie al aan vijfendertig nummers. En het zou ons verwonderen als er op Facebook geen lange lijst aan het desbetreffende bericht wordt toegevoegd. Laat u in dat verband trouwens vooral gaan. Wij houden onze klauwen wel in.

Heel recent zijn Kitty Sucker van Frank Carter & The Rattlesnakes en deze van De Staat. Niet dat KITTY KITTY eigenlijk ook maar iets met katten te maken heeft. Torre Florim schreef het nummer over de Nederlandse politiek in 2018. Vandaar ook het over en weer spelen van de woorden tussen links en rechts. Ieder zijn waarheid, zeg maar. Hoe dan ook, om de titel konden wij alvast niet heen.

Een ander soort poesje, maar evenzeer to the point krijgen we voorgeschoteld door Prince, die met  Pussy Control op ‘The Gold Experience’, zijn eerste album bij Warner Bros als “The Symbol” opende. Een stevige… euh, muis om op te kluiven trouwens.

Nog zo’n opmerkelijke song, die u misschien kent in de versie van Johnny Cash of Ugly Kid Joe, maar die dus eigenlijk van Harry Chapin is, is Cat’s In The Cradle. Opnieuw word je hier trouwens misleid, want het gaat over de misgelopen relatie tussen Chapin en zijn zoon, die elk op hun eigen manier, niet genoeg tijd hadden gemaakt voor de andere en daar spijt van hadden.

Niet altijd even gemakkelijk om smaken, Venetian Snares, maar hier tonen ze zich poeslief. Het album waarvan deze afkomstig is, heet trouwens ‘Songs About My Cats’. Toepasselijker kan haast niet. Interessant weetje: door het samplen van een stukje uit een reclamefilmpje krijgt het nummer een nostalgisch einde.

Het is trouwens een internationaal gegeven, katten in liedjes. Dan kunnen we onze eigen Plastic Bertrand en Catbug aanhalen of de Duitser Helge Schneider (wij hadden ook geen idee). In Noorwegen heb je Katzenjammer (Duits voor Kattengejank),  maar onze (jv) kwam zowaar met een Japanse kat aanzetten.

Katten duiken ook op in allerlei ongewone genres. Je hebt de ska-kat van Jaya The Cat, de hiphopkatten van Run The Jewels, Tommy, de funkmetal-kat van Primus, de dance-kat van Felix Da Housecat (hier samen met… Miss Kittin!), maar zeker (hoe kan het ook anders?) aan de jazzcats en zo kwamen we uit bij Jaga Jazzist:

Volgens sommigen brengen ze ongeluk, maar de zwarte katten mogen hier niet ontbreken. We dachten dan aan Black Cat van Janet Jackson, Underworld Cats van Dead United, Black Cat John Brown van Alamo Race Track en Black van Cat Power (heb je hem?), maar uiteraard ook aan The Cure, al zongen die zwartjassen dat alle katten grijs zijn (en ja, ook over Love Cats).

Eindigen doen we met een klein pareltje van Hayden. Had hij tijdens een show niet verteld dat het over zijn kat ging, hadden we het nooit geweten. Het is trouwens correcter om te zeggen dat het over zijn kater gaat die er op uit gaat om kattinnetjes te versieren en terugkomt wanneer het hem zint. Je kende het niet, maar je was geen echte kattenliefhebber want anders was je nooit tot hier blijven lezen en geloof ons: hier zal je bij spinnen.

Met dank aan JV, MM, MA, CdM enTT

8 augustus 2019
Patrick Van Gestel