Pilgrimage To Pleroma
Pilgrimage To Pleroma is het solo-ambient-project van Mattias M. Van Hulle, drummer bij de Mechelse sludge-/postrockers van Pothamus. Recent bracht hij een gelimiteerde versie van tweehonderd stuks uit van zijn nieuwste creatie 'Plus Intra'.
Componist en één van de grondleggers van ambient, Brian Eno zei ooit dat het “even negeerbaar (saai) moet zijn als het interessant dient te zijn”. Mattias is het daarmee eens: “Ik volg hem daar wel in. De ambient-muziek, waar ik graag naar luister, kan zowel perfect op de achtergrond spelen, wanneer ik mij moet concentreren op werk of op schrijven, maar het kan even goed een punt van totale en absolute fixatie zijn, iets waar ik mijn volledige aandacht en geest op richt. Wanneer ik zelf mijn muziek maak, fungeert dat in feite als een soort van meditatie.“
Naast zijn ambient-project speelt hij drums bij Pothamus, en tracht daar zoveel mogelijk tribalesque percussie in te steken om een opzwepende cadans te creëren. Maar bij Pilgrimage To Pleroma is het net andersom. “Daar hou ik de percussie graag zo minimaal mogelijk", licht hij toe. "Zelfs helemaal afwezig, als het kan. Ik wil volledig kunnen baden in een atmosfeer van klanken. Wanneer ik een soort van meditatieve staat bereik, weet ik dat het goed zit. Da’s uiteindelijk mijn belangrijkste referentiepunt: het moet me kunnen meetrekken en een zeker verlies van tijdsbesef veroorzaken.”
Die meditatieve staat is ook diep verankerd met enkele filosofische uitgangspunten, die in de binnenhoes van ‘Plus Intra’ kort geduid worden. Het Griekse woord "pleroma" betekent volheid en heeft vooral betekenis in de gnostiek waar kennis centraal staat met betrekking tot het verwerven van het inzicht in de oorsprong, huidige situatie en de bestemming van de mens … “The direction is not ever going forward, "plus ultra", but inward, "plus intra"; back home” (Tresch, 2017). Mattias: “Ik geef graag kort mee wat er in mijn hoofd omgaat (of omging) tijdens het maken van mijn muziek, maar het is absoluut geen vereiste voor de luisteraar om daar rekening mee te houden – laat staan om die ideeën over te nemen. Als personen de muziek appreciëren – hetzij als achtergrondmuziek, als actief punt van focus of zelfs als begeleidend gegeven bij meditatie – is mijn doel bereikt.”
Al is de muzikale inkleuring met Pothamus dan compleet anders, dan is de conceptuele achtergrond dezelfde: de nooit eindigende cyclus van geboorte en dood, als deel van de natuur, waarmee de mens terug in harmonie dient te komen.