Pieter Dudal (Dauw)

Eindejaar 2016

Met het label Dauw brengt Pieter Dudal al een drietal jaar handgemaakte cassettes vol ambient en modern-klassieke muziek uit van binnen- en buitenlands talent. Het mag dus niet verbazen dat zijn favoriete albums van het jaar ook enkele pareltjes uit die sferen bevatten.

Mooi gepoetste plaat

R Beny – ‘Full Blosom Of The Evening’

Alex Somers – ‘Captain Fantastic’

Rival Consoles – ‘Night Melody’

Machinefabriek – ‘The Crumble’

Stijn Hüwels – ‘Six Pieces For Guitar’

Mooi in levende lijve

Het optreden van Nonkeen in Kerk was met voorsprong het beste dat ik dit jaar gezien heb. De setup was bij het binnenkomen van de zaal al vrij indrukwekkend en toen moest het circus nog beginnen… Een resem aan analoge instrumenten, gaande van synths tot tape-delays, werden op een sublieme manier met elkaar gecombineerd. En dat resulteerde in een uiterst dynamische set.

Mooi niet!

De laatste jaren heb ik toch het gevoel dat er heel veel releases worden uitgebracht, zowel self-releases als op labels. Op zich is daar niets mis mee want het internet maakt het nu net mogelijk om als onafhankelijk artiests of label werk naar voor te schuiven. Het risico is natuurlijk dat het op een bepaald moment te veel wordt. Vanuit verschillende perspectieven is dit een spijtige zaak: een artiest, die heel lang en met volle toewijding aan een album werkte, ziet zijn werk even snel op als van de radar verschijnen; als luisteraar weet je dat je niet alles kan volgen en dat je dus albums of artiesten mist.

Mooi beeld

Video voor het nummer Minuet van Benoît Pioulard, gemaakt op basis van analoog filmmateriaal door Sean Curtis Patrick.

De toekomst is mooi

Tape, als fysieke drager, stond van in het begin centraal bij Dauw. Hoewel we dit medium nog altijd bijzonder fijn vinden, zijn we ook de wegen naar een eerste vinylproductie aan het verkennen. Na drie jaar uitsluitend met tape bezig te zijn, vorm dit voor ons een leuke uitdaging. We hopen dan ook dat we in 2017 met trots onze eerste handgemaakte plaat kunnen aanbieden!

Voor de rest is het muzikaal zeker uitkijken naar het nieuwe album van Illuminine. Het is ongelofelijk om te zien welk parcours Kevin Imbrechts met zijn debuutplaat heeft afgelegd. Hij speelde in binnen- en buitenland (en in wat voor zalen!) en het album werd ook goed opgepikt door de media. Ik vermoed dat hij het zich niet mooier had kunnen voorstellen. De gedrevenheid, waarmee hij aan de tweede aan het werken is, doet de verwachtingen enkel maar stijgen.