#PereUbuKiest - Captain Beefheart - Tarotplane (1971)
Dat David Thomas aka Pere Ubu een vreemde eend in de bijt is, blijkt ook uit een greep uit zijn favoriete platen.
Volgens David Thomas was 'Trout Mask Replica' van Captain Beefheart het werk van een genie, maar toch was het niet zijn favoriete Beefheartplaat. Hij absorbeerde compleet 'Mirror Man' uit 1971. Die plaat maakte hem duidelijk waar de blues precies voor stond. De lyrische beelden waren enorm krachtig en buitenaards: “Mice in the radiators / razors in the clay”, de woorden bleven zijn hoofd bestoken: “Some Day I’ll deal wit hit, in terms of working it out.”
Op de hoes van 'Mirror Man' wordt ten onrechte beweerd dat het "opgenomen was op een avond in Los Angeles in 1965". Het album wordt gedomineerd door drie lange, op blues geïnspireerde jams met ongebruikelijk spaarzame lyrische begeleiding van Beefheart. Een vierde nummer, het acht minuten durende Kandy Korn, is een eerdere versie van een nummer dat op 'Strictly Personal' verscheen. In 1999 bracht Buddha Records een uitgebreide versie van het album uit, getiteld 'The Mirror Man Sessions', waarop vijf extra nummers staan.
Toen de band eind 1967 de studio in ging om de opvolger op te nemen van debuutalbum 'Safe As Milk', dat eerder dat jaar uitkwam, was het de bedoeling een dubbelalbum te produceren, voorlopig getiteld 'It Comes To You In A Plain Brown Wrapper'. Drie van de nummers die ze opnamen - Tarotplane, 25th Century Quaker en Mirror Man - waren lange, psychedelische bluesjams die "live in de studio" werden uitgevoerd (in één take zonder overdubs ). Die waren bedoeld om één van de twee lp's van de set te vullen.
De band werkte ook aan een aantal andere nummers, waarvan er vele uiteindelijk op 'Strictly Personal' (1968) zouden worden opgenomen. Die nummers werden gekenmerkt door hun polyritmische structuren en psychedelische thema's, die een vooruitgang markeerden ten opzichte van het eerdere in de blues gewortelde werk van 'Safe As Milk'. Het 'Brown Wrapper'-concept werd op een gegeven moment stopgezet en veel van de nummers van de sessies bleven onafgemaakt en zonder zang. De reden hiervoor blijft onduidelijk, hoewel Beefheart-biograaf Mike Barnes suggereert dat dit waarschijnlijk kwam doordat het platenlabel van de band, Buddah, simpelweg de interesse verloor.
Een aantal van die nummers werd in 1968 opnieuw opgenomen en uitgebracht als 'Strictly Personal' via het eigen platenlabel van producer Bob Krasnow, Blue Thumb. De originele sessietapes, die de drie lange bluesjams bevatten samen met een aantal andere niet eerder uitgebrachte nummers, bleven eigendom van Buddah, die in mei 1971 'Mirror Man' uitbracht, waarbij de tracklist bestond uit de drie live jams en een voltooide versie van Kandy Korn (één van de nummers die opnieuw werden opgenomen voor 'Strictly Personal', waarop het in verkorte vorm staat).
De originele persing van het album was enigszins onzorgvuldig samengesteld, waarbij de hoes een opname bevatte van de line-up van de band uit 1970. Latere persingen vervingen deze foto door een meer opvallend beeld van Van Vliet (Beefheart) met hoge hoed. Het openingsnummer Tarotplane ontleent de titel aan het Robert Johnson-nummer Terraplane Blues dat ging over een populaire auto uit de jaren dertig. Gedurende de negentien minuten van de song citeert Van Vliet regels uit het nummer van Johnson en uit verschillende andere bluesmelodieën, waaronder You're Gonna Need Somebody On Your Bond van Blind Willie Johnson, Grinning In Your Face van Son House en Willie Dixons Wang Dang Doodle.
Het nummer is opgebouwd rond een enkele bluesriff met twee akkoorden en bevat ook een stuk, gespeeld door Van Vliet op een Indiaas rietinstrument genaamd shehnai, dat hem zogenaamd is gegeven door Ornette Coleman, en dat hij op een andere manier bespeelt.