Pavement - 'Terror Twilight: Farewell Horizontal'
Soms vraagt een mens zich af of dat wel echt nodig is, zo’n reünie, maar anderhalve minuut ver in The Hexx en hopla, absolute klasse van onze alternatieve helden en het wederhoren meer dan waard. De groep, die in 1999 de vriendschapsbanden opblies, kwam al een eerste keer terug samen in 2010 en doen het nu opnieuw en opnieuw is de vijfde en finale plaat de aanleiding voor een nieuwe Europese tournee, die hen op 7 november ook in het Koninklijk Circus zal doen passeren. Iets om naar uit te kijken.
En de archieven tonen aan dat de opnames van 'Terror Twilight', de zwanenzang, bulken van het materiaal, want deze nieuwe heruitgave bevat zomaar even vijfenveertig nummers, uitgesmeerd over vier lp’s of 2 cd’s. Er wordt ons niets bespaard. Het gaat immers om geremasterde opnames van de originele plaat, veelvuldig geflankeerd door B-kantjes, demo’s, repetitie-opnames en live tracks. En alsof dat allemaal niet volstaat, ook nog eens de ruwe opnames van een vergeten sessie in de Echo Canyon Studio van Sonic Youth.
Voor de statistici, op dit 'Terror Twilight: Farewell Horizontal' zijn er achtentwintig van de vijfenveertig tracks onuitgegeven. En dan is er ook nog eens een boek met onuitgegeven foto’s met commentaar van de groepsleden en producer Nigel Godrich, die als eerste erin slaagde om Pavement uit het normale doen te halen en hen in een dure studio liet opnemen met een grote naam, die hij toch wel was geworden na successen met Radiohead en Beck.
Desondanks klinkt de plaat vintage Pavement: gestoorde, alternatieve popmuziek met een serieuze hoek af. De echte fans hopen uiteraard dat deze nieuwe reünie ook splinternieuw materiaal oplevert, maar daar is voorman Stephen Malkmus zeer duidelijk over: het zal enkel om de live shows gaan om de vibe terug te beleven om puur nostalgische redenen, hetgeen te betreuren valt.
Reden te meer om je op 'Terror Twilight: Farewell Horizontal' te storten. Laat ons eerlijk zijn: dit is voor echte fans, want sommige nummers worden tot vijf maal toe hernomen. Het heerlijk springerige Folk Jam is bijvoorbeeld te vinden in de geremasterde versie, de Moogversie in Malkmus' slaapkamer, de gitaardemoversie van Malkmus, de Echo Jam Studioversie en tenslotte nog een live versie. Interessant is dan weer dat je Platform Blues in originele demoversie kan beluisteren, toen het nog hoogst toepasselijk als Ground Beefheart door het muzikale leven ging en waar ze de invloed openlijk toegeven en laten doorklinken: de demoversie lijkt inderdaad bij Doc And The Radar Station te zijn weggewandeld.
Weggelegd dus voor de diehards dus, maar daar zijn er ongetwijfeld genoeg van die wellicht ook al een optie hebben op een stekje in het Koninklijk Circus.