Patrick Blomme

Achtergrond

Aha, eindejaar! Waar uw en onze lijstjesfetisj eindelijk ongegeneerd weelderig mag tieren. In de aanloop naar onze ultieme lijst van het afglopen jaar laten wij ook onze redacteurs even hun ei leggen.

Hij heeft een verdachte voorkeur voor de N9, maar een muzieksmaak die breder gaat dan dat. Ook (pb) velt zijn oordeel.

De beste van het jaar

1. The Antlers – ‘Familiars’
2. Eels – ‘The Cautionary Tales Of Mark Oliver Everett’
3. The War On Drugs – ‘Lost In The Dream’
4. Beck – ‘Morning Phase’
5. Stephen Malkmus & The Jicks – ‘Wig Out At Jagbags
6. Merchandise – ‘After The End’
7. Mogwai – ‘Rave Tapes’
8. Het Zesde Metaal – ‘Nie Voe Kinders’
9. De Ministers Van De Noordzee – ‘Werken’
10. Mark Lanegan Band – ‘Phantom Radio’

Amai, dat kon beter!

De hoes van Alt-J kon een kleuter ook maken. Nog een geluk dat de plaat best te pruimen is.

Verder vond ik Kurt Vile in de Vooruit van een ongelofelijke saaiheid getuigen, maar dat kon ik misschien op voorhand geweten hebben gezien het om een solo-optreden van de überlijzige bard ging.

Qua plaat is die nieuwe van U2 toch wel dé draak van het jaar geworden. Straffe marketingtruc dat wel, maar zorg dan op zijn minst dat de inhoud minstens even straf is.

Mocht ik kunnen, wekte ik deze terug tot leven

Uiteraard kan ik hier als kind van de jaren negentig niet om het verlies van Vos heen. Buiten de landsgrenzen deed het plotse overlijden van Gravenhurst me zeker iets. Schone artiesten allebei.

Ik vraag me ook nog regelmatig af waar Jeff Buckley ondertussen zou gestaan hebben mocht hij in 1997 niet beslist hebben om een stukje te gaan zwemmen in de Mississippi.

U hebt deze toch gezien?

Straf live

1. Arcade Fire – Sportpaleis – 10 juni
2. The Afghan Whigs – Cactusfestival – 13 juli
3. dEUS – Koninklijk Circus – 20 december
4. Dans Dans – N9 – 24 november
5. Stephen Malkmus & The Jicks – Botanique – 1 februari

Ik koop hier

Echt romantisch gaat het er bij mij niet aan toe. Met de creditcard in de hand bestel ik online vooral bij wowhd.nl en bilborecords.be. Bij die laatste ga ik ook altijd graag nog eens binnen, al was het maar uit nostalgie naar de vele uren die ik in de gelijknamige winkel in Gent versleet en waar ik met mijn karig studentenbudgetje selectief diende te zijn in mijn aankopen door de mezelf opgelegde en vaak overtreden aankooplimiet van één cd per maand. Voorts durf ik in muziekclub N9 al eens een cd kopen rechtstreeks uit handen van de artiest die vijf minuten voorheen nog de ziel uit zijn lijf stond te spelen op het podium.

Coolste trend

Of het een echte trend is durf ik te betwijfelen en nostalgici zullen er niet zo blij mee zijn, maar door Spotify, Deezer en anderen is muziek nog nooit zo bereikbaar geweest. Ondanks dat gemak snuiter ik weliswaar nog steeds doodgraag door het boekje van de recent aangekochte cd.