#Passage44Parels - Philip Glass - Vessels (1983)

Een artikel in weekkrant Bruzz slingerde ons terug in de tijd dat de galerij. Passage 44 aan de Pachecolaan in Brussel zal namelijk verbouwd worden tot de nieuwe Brusselse uniefcampus van de KUL. Het was al verworden tot een donkere toegang tot een parkeergarage, maar in onze studententijd was het een machtig cultuurbolwerk met een mooie exporuimte, een arthousefilmzaal, Studio 1 en 2, een café, kledingwinkels en - vooral - de Médiathèque met een enorme collectie lp’s waaruit wij de meest obscure en onvindbare spullen konden lenen.

Twee vliegen in één klap, want de film (al spreek je beter van een kunstwerk) hebben we in Studio 1 van Passage 44 tot drie keer toe gezien. Zo waren we onder de indruk en dan kon je tezelfdertijd een paar maanden later de soundtrack op vinyl ontlenen in de Médiatheque van diezelfde Passage 44.

Overdonderende film zonder plot, zonder verhaal, maar met een wervelstorm aan beelden die het wel en wee van de aarde en bewoners in een onnavolgbare rush laat leven. Regisseur Godfrey Reggio filmde maar liefst zeven jaar, tussen 1975 en 1982, aan deze apocalyptische prent. En het effect werd zowat verdubbeld door de magistrale soundtrack van Philip Glass die de maalstroom aan desolate en overweldigende beelden fantastisch onderstreepte met een al even apocalyptische soundtrack. We kregen er zowaar een beetje schrik van en voelden ons wel heel nietig en minnetjes op onze trip terug naar de Campus van Etterbeek in tram 90.

De soundtrack moesten en zouden we hebben en in onze verduisterde studentenkamer konden we de muziek spelen en konden we met de ogen dicht de film een vierde, vijfde en tigste keer afspelen. Buitenaards goed! En dat is het eigenlijk nog steeds!