#Passage44Parels - Minimal Compact - Ready Made Diary (1981)
Een artikel in weekkrant Bruzz slingerde ons terug in de tijd dat de galerij. Passage 44 aan de Pachecolaan in Brussel zal namelijk verbouwd worden tot de nieuwe Brusselse uniefcampus van de KUL. Het was al verworden tot een donkere toegang tot een parkeergarage, maar in onze studententijd was het een machtig cultuurbolwerk met een mooie exporuimte, een arthousefilmzaal, Studio 1 en 2, een café, kledingwinkels en - vooral - de Médiathèque met een enorme collectie lp’s waaruit wij de meest obscure en onvindbare spullen konden lenen.
Eén van de eerste lp’s, die we zeker zouden en moesten ontlenen in 1984, toen wij als prille student arriveerden in Brussel, was 'One + One By One' van Minimal Compact, de Brusselse groep die zoveel groter had moeten zijn en een goed bewaard wavegeheim is gebleven. We hadden Ready Made Diary al in 1981 op een tape opgenomen van 'Domino Deel 2' op de roemruchte BRT 2-zaterdagavonden.
Toen kon je nog geen lp’s bestellen via internet (verre van) en moest je eindeloos geduld hebben om die ergens in een platenwinkel te kunnen vinden. Maar in de Mediatheek van Passage 44 lag hij zomaar voor het rapen. En de plaat was alles wat ze beloofd had: geheimzinnige, donkere, funky new wave van het Israëlische collectief dat via Crepuscule Records een standplaats in Brussel had gevonden.
Het illustere viertal Sammy Birnbach, Max Franken, Berry Sakharof en Malka Spigel - alleen al de namen spraken tot de verbeelding. Bassiste Malka Spigel zou in Brussel zelfs een echtgenoot (tot vandaag) vinden in de persoon van Wire-voorman Colin Newman en je kon hen wel eens tegen het lijf lopen, als je regelmatig in het café DNA kwam, achter de Ancienne Belgique.
Tussen 1985 en 1992 woonde Colin Newman zelfs in Brussel: "Mijn vrouw, Malka Spiegel, verbleef in Brussel met haar groep Minimal Compact. Ze hadden mij gevraagd om een plaat van hen te producen. Ik werd verliefd en bleef zes jaar plakken. Op dat moment woonde ik eigenlijk nergens. Dus was het gemakkelijk om mij op een nieuwe plek te settlen. Brussel is een niet eenvoudig te doorgronden stad, maar in de jaren tachtig was het er wel relaxet leven. Toch zeker in vergelijking met Londen, waar het hard was in die periode. Brussel was altijd interessant om kunst te ontdekken, maar als kunstenaar was het niet simpel: er was te weinig structuur".
En wij kregen dat albums dus in datzelfde Brussel in de Passage 44 te pakken.