Over bling bling en surf noir
Achtergrond
Misschien volgt u niet echt wat er boven de Moerdijk gebeurt, maar sappige nieuwtjes vinden altijd wel hun weg naar onze redactie. Zo bracht Ilse De Lange - het gepolijste popcountryzangeresje - een live-dvd uit, en gooide Anouk - die zingt als een boerin en wier voornaamste talenten zich meestentijds in haar bh bevinden - die sito presto en ongeopend in de vuilbak. Dat soort farces willen wij voorkomen, vandaar dat onze promo-exemplaren minstens één redacteur passeren op hun weg naar het restafval. Wisten wij deze week iets te redden?
Scarlett O'Hanna - 'Cheap Bling Bling' (Fakto). Nu we toch over de dames bezig zijn... Er zijn slechtere platen op de markt dan dit pianogedreven en vrij subtiele exemplaar, maar een eigen smoel of vreselijk pakkend materiaal vonden we toch niet terug op deze nochtans best grappig getitelde plaat.
The Sweet Vandals - 'So Clear' (Unique). Deze lieden recycleren wat soulklankjes die helaas allemaal al beter en geïnspireerder hun weg naar de plaat vonden. De inspiratie drijft er niet bepaald af, om het zacht uit te drukken. Misschien een goeie groep om hier of daar een gat in de programmatie van een mellow festivalletje op te vullen, maar zeker geen nieuwe Diana Ross, Tina Turner of Marvin Gaye.
Sebastian - 'Total' (Warner). Elektronica, biep biep tsjiep bong tsjak tsjak tsjak. Compositietjes van soms maar een halve minuut, ideetjes, backing vocals, rammende gitaren, oemts oemts iew bonk. Wow, we zouden het nooit gedacht hebben, maar van deze boenk zouden we zowaar kunnen gaan houden. Knap!
Beat Connection - 'Surf Noir' (Moshi Moshi Records). Hoge stemmetjes opzetten en alle instrumenten in de galm laten verzuipen; het wil niet automatisch zeggen dat muziek onder "surf" te klasseren valt. Misschien leuk voor de liefhebbers van Stijn en dat soort dingen, maar hier gaat dit plaatje op de stapel "Nee, je bent niet zo interessant als je zelf denkt".
Pete & The Pirates - 'One Thousand Pictures' (Bertus). Helemaal laaiend of lyrisch worden we nog niet, maar toch is dit het beste plaatje uit het stapeltje. De invloeden van deze groep reiken gelukkig iets verder dan de norm. Wij smaken zelfs heel vage snuifjes E.L.O. en Kraftwerk. Toffe accentjes in de zang, arrangementen en productie zetten dit plaatje op een net iets hoger niveau dan de andere Britpopplaten die wij recent moesten verteren.