#OnderschatteNewWave - Colin Newman - Alone (1980)

Willy Radio tourt momenteel met een ‘History Of New Wave’-show de theaters van Vlaanderen rond onder curatele van Stijn Meuris, die daar ook nog een verleden in meetorst. Wij gaan hier voor een aantal minder voor de hand liggende new wave-parels.

Voor ons: één van de meest interessante figuren uit de hele punkpostpunknewwave- en latere periode, deze polyvalente, omnipotente Colin Newman. Voor één keer niet met het fantastische Wire, maar ook alleen zelden minder dan indrukwekkend.

Je kon de brave man wel eens tegen het vege lijf lopen in café DNA, achter de Ancienne Belgique in Brussel. Tussen 1985 en 1992 woonde Colin Newman zelfs in Brussel, want het was de liefde die hem naar hier bracht. Newman hierover: "Mijn vrouw, Malka Spiegel, verbleef in Brussel met haar groep Minimal Compact. Ze hadden mij gevraagd om een plaat van hen te producen. Ik werd verliefd en bleef zes jaar plakken. Op dat moment woonde ik eigenlijk nergens. Dus was het gemakkelijk om mij op een nieuwe plek te settlen. Brussel is een niet gemakkelijk te doorgronden stad, maar in de jaren 1980 was het er wel relaxed leven. Toch zeker in vergelijking met Londen, waar het hard was in die periode. Brussel was altijd interessant om kunst te ontdekken, maar als kunstenaar was het niet gemakkelijk: er was te weinig structuur. Wij maakten deel uit van een soort scene".

"Enkele labels hadden heel wat internationale artiesten in hun stal. Tegen het einde van de jaren tachtig verplaatste die scene zich naar Gent, net op het moment dat de techno opgang maakte. Als we toen in België gebleven zouden zijn, zouden we naar Gent moeten zijn verhuisd. Maar jij weet net als ik dat je dan een internationale grens oversteekt (lacht). Tijdens ons verblijf in Leuven sprak ik met een jonge Parijzenaar. Hij vond Brussel de leukste plek ter wereld. Zijn enthousiasme heeft me aangespoord om er opnieuw naartoe te trekken. Wie weet, misschien is Brussel wel de coolste stad van Europa."

Alone komt van zijn solodebuutplaat, alhoewel Wire-leden Robert Gotobed (drums) en Graham Lewis (bas) lustig meespeelden. De klemtoon ligt meer op de synths, dan op de gitaren en de toegankelijkheid van de nummers ligt ook ietsje hoger dan bij Wire.

Gek genoeg zou het nummer in 1991 in de film 'Silence Of The Lambs' van Jonathan Demme terechtkomen. Prachtig nummer van een prachtige wave-lp ('A-Z') die door te weinigen gekend is.