#NormanBlakeKiest Orange Juice - 'Consolation Prize' (1982)

Afgelopen jaar kwam er een nieuwe Teenage Fanclub uit, “Nothing Lasts Forever” en ze staken in het najaar ook nog eens het kanaal over voor een reeks concerten. Reden genoeg om een weekje de favorieten van zanger-gitarist Norman Blake de revue te laten passeren.

Een beetje Schots chauvinisme is onze vriend Norman Blake ook niet geheel vreemd: “I couldn’t do this without picking the first Orange Juice record, the Rosetta Stone for most Glasgow bands. With post-punk, music had gone a bit dark, and then came along Orange Juice, saying: ‘We love punk rock music, but we also like Al Green, Chic and Buffalo Springfield’, that really opened up a whole new world of music for us." 

Luister maar eens het krinkelende, winkelende Consolation Prize dat niet enkel start met een rinkelende openingsintro a la Byrds maar er ook tekstueel naar hengelt: “I wore my fringe like Roger McGuinn’s, I was hoping to impress, so frightfully camp it made you laugh, tomorrow I’ll buy myself a dress”. Humor, in tijden van postpunk, het was weinigen gegeven.

Orange Juice, was het postpunkvehikel van Edwyn Collins en zijn maten uit Glasgow.  Een best levendige scene die via het label Postcard en de baseline “The Sound of Young Scotland” furore maakte met labelgenoten Aztec Camera en Josef K.  Zeer interessante groep, deze Orange Juice met hun belangrijkste single Rip It Up, een hit in de UK maar elders helaas niet echt in de vaart der volkeren terecht gekomen.  Edwyn Collins slaagde daar, later, in 1983, wel in met een dijk van een wereldhit met zijn A Girl Like You.   Maar vandaag kiest Norman Blake voor Consolation Prize, een mooie troostprijs…