#NewYork – Lou Reed – Romeo Had Juliette (1989)

Deze week trekken we zeven dagen naar de Big Apple, naar New York, een stad die tot de muzikale verbeelding spreekt.

Romeo Had Juliette is een donker en sfeervol nummer dat parallellen trekt tussen het klassieke Shakespeare-verhaal van Romeo en Julia, en de gruizige realiteit van New York City. De namen van de personages, Juliette Bell en Romeo Rodriguez, duiden op het potentiële conflict tussen hun sociale achtergronden. Juliettes achternaam, Bell, duidt op een welvarender opvoeding, terwijl Romeo's achternaam, Rodriguez, verwijst naar zijn Latijnse afkomst. Dit contrast weerspiegelt de heersende sociale en economische ongelijkheid binnen de stedelijke jungle van New York.

Lou Reed liet zich waarschijnlijk inspireren door de musical ‘West Side Story’ uit 1961, die ook sterk lijkt op Shakespeares ‘Romeo en Julia’. Zowel het lied als de musical onderzoeken thema's als liefde en de destructieve kracht van maatschappelijke verdeeldheid, terwijl het verhaal wordt verplaatst van het Verona uit de Renaissance naar het hedendaagse New York City.

Het is het openingsnummer en de eerste single van Lou Reeds vijftiende soloalbum, ‘New York’, een grappige, droevige, bijtende elegie voor de stad waarmee zijn lot altijd onlosmakelijk mee verbonden is geweest. ‘New York’ was een mijlpaal in Reeds carrière. Romeo Had Juliette zet de toon voor de verkenning van de gruizige realiteit van de stad.

De Amerikaanse muzikant Fred Maher speelt drums en basgitaar op dit nummer. Hij drumde op Reeds albums ‘Legendary Hearts’ en ‘New Sensations’ en toerde met de voormalige Velvet Underground-zanger, alvorens zich bij de Britse band Scritti Politti te voegen. Toen Reed vroeg of hij op ‘New York’ wilde spelen, stemde hij meteen toe.

"Hij was ook op zoek naar producers, maar hij vond er geen. Vol van mezelf als ik was, bood ik aan om het zelf te doen,” herinnert Maher zich. "Lou zei: “Wat weet jij nu over het producen van rock, nadat je aan die synth-onzin hebt gewerkt?” Ik kon hem overtuigen om één nummer op te nemen en dan te zien wat het opleverde. Hij was erg begaan met gitaarklank, dus stelde ik voor om daar mee te beginnen: het geluid opbouwen rond de gitaar en er dan de stem aan toevoegen. De parlandostijl waarmee hij de tekst toen bracht, is precies zoals je die op de plaat hoort. Lou belde me daarna en zei: “Voor het eerst in jaren klink ik weer als Lou Reed.””

Maher co-producete de rest van ‘New York’, samen met Reed, in Mediasound Studio B in New York City. “De opnames verliepen opvallend soepel; Lou gedroeg zich de hele tijd op zijn best,”, herinnert Maher zich. "We namen eerst de gitaren op, en daarna speelde ik drums en om de een of andere gekke reden werkte het allemaal, zelfs op het erg strakke Dirty Blvd, met zijn subtiele tempowisselingen.”