Nele Needs a Holiday & AWKWARD i in Duitsland - 7,8 en 9 maart

Busbabbels

AWKWARD I vond in Nele Needs A Holiday de ideale partner om Duitsland mee af te schuimen. Zo gezegd, zo gedaan. De neerslag van de tournee vind je hieronder.

Wuppertal – 7 maart 2019

“De tour begint in Wuppertal, een plaats die ik eigenlijk alleen maar ken van de “Schwebebahn”, de hangende tram. Die blijkt helaas tot onze grote spijt defect te zijn. Misschien was dat achteraf gezien een voorteken van wat die avond komen zou in Kontakthof, waar Nele en ik ons eerste van 13 (dertien!) optredens zullen geven.

Het Kontakthof laat zich omschrijven als een mix tussen een variététheater en een shoarmatent. Overal staan porno-plastic (nep)lederen banken (die Nele zetels zou noemen, maar dat terzijde) naast gouden engeltjes, kleine vergulde Manneke Pis-achtige beeldjes en Maria-met-kind-schilderijen.

De rustieke stenen muur achter het podium blijkt bij nader onderzoek van piepschuim te zijn. Het carnaval liep gisteren ten einde en volgens de promoter van de show zijn er daarom zo weinig Wuppertalers aanwezig vanavond: iedereen ligt nog katers uit te slapen. De opkomst is matig; het is sleuren en trekken om het publiek voor ons te winnen.

Op deze momenten, die er altijd wel tussen zitten op tour, ben ik echt blij dat we samen touren. We kunnen erom lachen: whatever, next!”

Hamburg - 8 maart 2019

“En next, dat is Hamburg; een uur of vier met de trein van Wuppertal. We leggen de eerste helft van deze tour namelijk af per trein; eerste klas, dat wel. De halve tour is daardoor compleet afhankelijk van de Pünktlichkeit van de Deutsche Bahn: geen stress dus.

Bij de Astra Stube is helaas niemand aanwezig bij aankomst. Dus gaan we nog maar wat koffie drinken bij een Afghaan aan de overkant. Die vertelt dat hij het maar zo-zo vond in Hamburg. Het is hem er te koud en hij verklaart daarom liever in Nederland te wonen in verband met het prettige klimaat daar. Ik vraag me af of ik hem daar nou in moet teleurstellen maar besluit toch maar van niet: never ruin a good story with the truth.

Inmiddels is het personeel ook aangekomen bij de zaal. De Astra Stube (een ode aan lokaal bier) is een charmant, afgetrapt punkhol en er heerst , zoals verwacht, de nostalgische geur van bier, peuken, urine met hier en daar een zwangere zweem van kak. In Nederland zie je tegenwoordig steeds meer hypermoderne, superfunctionele, maar steriele popnieuwbouw. Je kan er handig met je nightliner parkeren, maar echt sfeervol wordt het niet. Kortom, we zijn blij om hier te zijn, waar je de geschiedenis nog kan ruiken.

Hauke, de blowende geluidstechnicus, doet ons geluid en stelt de lichten bij. We eten wat bij de Italiaan aan de overkant, want bij Astra Stube kan je iemand doodslaan met het ons aangeboden brood. Het is vanavond dubbel zo druk als gisteren en dat geeft de burger moed. De eindafrekening valt dat dan toch weer wat tegen als de barman ons stoïcijns voorrekent dat we uiteindelijk na break 18 (achttien!) euro betaald krijgen.

Dat besluiten we integraal aan een taxi naar het bandappartement te spenderen. We overnachten in Herpes House, aan de hoerige oevers van de luid bonkende Reeperbahn. Het wordt een slapeloze nacht, in de hoop dat we de volgende ochtend virus-vrij weer kunnen vertrekken.”

Bad Doberan 9 maart 2019

“Naar het onheilspellend klinkende Bad Doberan op de zestigste verjaardag van Barbie, die haar verjaardag blijkt te delen met mijn ex Rachel uit Holland, Michigan (en met wie ik dit heugelijke feit wel moest delen). Wederom vier uur met de trein via Rostock.

We komen in dit bij zee gelegen dorp met elfduizend inwoners in een merkwaardige mélange van storm en zonneschijn (weer een voorteken?). De meteorologische omstandigheden ontlokken mij het spreekwoord “Maart roert zijn staart”,dat men, te merken aan Nele's verbaasde reactie, in België niet schijnt te kennen. Zoals u merkt viert de interculturele uitwisseling hoogtij op deze tot nu toe zeer harmonieuze samenwerking tussen onze buurlanden.

Het Kornhaus, waar we vanavond spelen, is zeer pittoresk gesitueerd op landerijen rondom een klooster. We worden hartelijk en (typisch) Duits ontvangen met Kuchen und Kaffee. Onze kamers zijn op loopafstand van de mooie zaal, waar we later zullen spelen voor een warm bad van vijftig babyboomers.

Nele en ik zijn beiden erg in onze nopjes met de avond en trekken ons na afloop tevreden terug in onze bedstedes. Om het sprookjesachtige bezoek aan Doberan af te maken slaapt Nele in de kamer Gänseblümchen en mij is de Königskerze toegewezen. We hadden het zo mooi allemaal niet kunnen bedenken.

We mogen volgend jaar terugkomen. Op naar Bremen!”