#Muzikaleschilders - Paul Weller - Hopper (2017)

#Muzikaleschilders - Paul Weller - Hopper (2017)

Rocksongs geïnspireerd door een schilder of met een forse referentie naar een kunstwerk. Frida Kahlo opperde ooit dat ze bloemen schilderde opdat ze niet doodgaan. Muzikanten doen ongeveer hetzelfde.

We eindigen de week met een fijne huis van vertrouwen Paul Weller.

Afkomstig van 'A Kind Revolution' uit 2017, precies veertig jaar nadat hij met The Jam zijn debuut uitbracht en een zoveelste viersterrenplaat die nauwelijks de gelegenheid krijgt om te groeien of hopla, daar is al een volgende. Zijn output blijft hoog. Zelfs tot twee platen per jaar, hetgeen hem een zeer moeilijk sujet vormt voor de platenfirma of communicatieverantwoordelijke om te promoten. Je krijgt er gewoonweg de tijd niet voor. Maar de fans doen er hun voordeel mee. Als ze kunnen volgen tenminste.

Hopper is een mooie ode aan de Amerikaanse schilder Edward Hopper met een prachtig arrangement dat ruimte biedt aan een machtig blaasorkest, waardoor het uitmondt in een feestelijke New Orleanssfeer. Paul Weller in Q Magazine: "It was a vehicle to write this kind of existential art of nonsense really. To be happy to be part of just the fabric of life and time: 'I'm sat in the corner, I've merged with the wall,' and it's alright and I'm quite happy with that. It started off as just a poem."

3 juli 2022
Laurens Leurs