Motel Mozaïque 2015: Grote woorden!

Achtergrond

Dit jaar zal daMusic voor het eerst verslag uitbrengen van Motel Mozaïque. Het festival kende haar eerste editie in 2001, het jaar dat Rotterdam zich officieel de Culturele Hoofdstad van Europa mocht noemen. Toen stonden onder meer Zita Swoon, Red Snapper en Kosheen op de affiche. Inmiddels is Motel Mozaïque uitgegroeid tot een tweedaags interdisciplinair spektakelstuk dat niet meer weg te denken is uit de voorhoede van smaakvolle en vernieuwende festivals.

Grote woorden? Wel, waar kun je anders nog meer de nacht doorbrengen in een rijdende vrachtwagen? Of een muzikale rondleiding krijgen langs de permanent talloze bouwputten die de stad zo kenmerken? Een concert van Lambchop bezoeken in de schouwburg, om na afloop midden in een moderne dansvoorstelling te vallen?   

In zijn soort is Motel Mozaïque uniek: uit de koker van artistiek leider en initiatiefnemer Harry Hamelink komt telkens weer iets onverwachts en origineels. Omdat Rotterdam op het gebied van popmuziek al jaren achtereen flinke aderlatingen te verwerken heeft gekregen, is het fijn te constateren dat Hamelink en co. veertien jaar na oprichting nog altijd niets aan creativiteit hebben ingeboet. Voor de aankomende editie tippen wij alvast enkele niet te missen acts.

Vrijdag 10 april

Jessica Pratt 21.00 – 21.45 (Paradijskerk)

De Paradijskerk, waar normaliter de onafhankelijke Oud-Katholieke geloofsgemeenschap is gehuisvest, wordt tijdens Motel Mozaïque de aanmeerplaats voor vertegenwoordigers van de meer fragiele soul, folk en pop. Zie daar Jessica Pratt. Haar juist verschenen nieuwe album ‘On Your Own Love Again’ kenmerkt zich door sobere maar zinsbegoochelende folkwijsjes zonder opsmuk anders dan een akoestische gitaar en een klarinet. Alsof het pardoes weer 1970 is. De liedjes werden opgenomen op vier sporen en in relatieve afzondering, toen Pratt net van San Francisco naar Los Angeles was verhuisd. Dat ‘On Your Own Love Again’ uit komt op het fameuze Drag City is niet verwonderlijk. Met labelgenote Joanna Newsom deelt ze de heidense, meisjesachtige miauwstem. Met Bill Callahan de dubbelzinnige en tegendraadse songteksten. Benieuwd of ze ons live net zo weet te betoveren als op plaat.  

Alamo Race Track 22.15 – 23.15 (Gouvernestraat)

Alamo Race Track had ooit een bescheiden hitje met Black Cat John Brown van hun gelijknamige tweede album. Sinds het uitgeven van groeibriljantje ‘Unicorn Loves Deer’ (2011) begeven ze zich pas echt op het pad van noemenswaardige Nederandse indiepopbands. Althans, in de ogen van critici dan toch, die de groep van Ralph Mulder op handen dragen. Voor een in omvang noemenswaardig aantal toehoorders schijnt de band, die ook muziek maakt voor theaterproducties, vooralsnog wat te zonderling. Of de nieuwe plaat in die zin veel potten zal breken blijft wederom maar de vraag. ‘Hawks’ klinkt namelijk nog wat cryptischer dan haar voorganger; de hakkelende ritmes, grillige zangmelodieen en raadselachtige teksten zijn niet voor de poes. We horen echo's naar de melancholie van Sparklehorse en ook het rijk orkestrale van Arcade Fire – zonder de neiging alles voortdurend tot epische proporties op te blazen. In de Gouvernestraat (het zoveelste Rotterdamse artistieke etablissement voor wie binnenkort het doek valt) krijgt de groep op primetime de kans zijn slag te slaan.

Zaterdag 11 april

Aloa Input 17.30 – 18.00 (Plaza Mozaique)

Deze Münchenaren brengen hun muziek uit op Morr en reizen deze lente als voorprogramma mee met de vaandeldragers van dat label. Toch zijn ze zeker meer dan zomaar het jongere broertje of bijzettafeltje van The Notwist. Daarvoor zijn de jonge Angela Aux, Joashino en Marcus Grassi veel te eigenzinnig. De twee albums ‘Anysome’ (2013) en ‘Mars, Etc.’ (2015) grossieren in alles wat eerdergenoemde gelauwerde band uit Berlijn al zo interessant maakt; indiepop, vermengd met een flinke snuf elektronica en een melancholische toets. Dit wordt echter nog gecomplementeerd met de nodige kraut- en psychinvloeden, waardoor Aloa Input aansluiting vindt bij veel verschillende oude en hedendaagse bands, zonder aan eigen smoel in te leveren. Het drietal speelde eind vorig jaar nog op het Glimps Festival in Gent, maar slaat België op deze tournee over. Afreizen naar Motel Mozaïque is dus het devies.

Rats On Rafts 18.30 – 19.30 (Kornuit)

Bij chronisch gebrek aan een gedegen middelgrote popzaal in Rotterdam, heeft de festivalorganisatie besloten dan maar zelf een nieuwe tent op te zetten. Gelegen aan het Schouwburgplein wordt de Kornuit het op een na grootste podium van Motel Mozaïque. Alleen de schouwburg zelf heeft meer capaciteit. En natuurlijk mag Rats On Rafts, de beste band van de stad, er dit jaar headlinen. Hun langverwachte tweede album ‘Tape Hiss’ is dan amper een week eerder verschenen, en het is een waar beest van een postpunkplaat geworden. Geen uitgekiende online marketingstrategieën, geen pretenties, maar gewoon een non-conformistische band die precies doet waar ze zelf zin heeft: tegen de haren in strijken door ongenadig bruut en analoog tekeergaan.

Motel Mozaïque vindt plaats op 10 en 11 april in Roterdam met onder meer Villagers, The Notwist, Purity Ring, Will Butler, Kate Tempest en Ibeye. Alle info vind je terug op de website van het evenement.