#MitchellFroom - Los Lobos - Kiko And The Lavender Moon (1992)
De naam Mitchell Froom zal bij sommigen een bel doen rinkelen en bij veel anderen een oprecht “Que?!”. De kans dat u een welluidende productie van deze Amerikaanse producer uit California in de platenkast hebt staan, is nochtans relatief groot. We zoomen een weekje in op deze klepper met een fors stel oren aan zijn hoofd.
De megafantastische Los Lobos waren in aanzet één van de eerste Americana-groepen die de Amerikaanse en Latijns-Amerikaanse wortels als geen ander wist te verklanken. En immer explorerend als ze zijn, waren ze na de rootsy start op zoek naar nieuwe sonische horizonten, die met de komst van Mitchell Froom als producer het allermooiste werk opleverde tussen 1990 en 1996 met als absoluut hoogtepunt 'Kiko'.
Hier demonstreerden zij de veelzijdigheid, het ambacht en de oerkracht. Gekoppeld aan de innovatieve productie van Froom, leverde het een spookachtig goede plaat op. Superbe songs waarin passie, schoonheid en intelligentie om elkaars aandacht vochten, hetgeen een vreemd maar super aantrekkelijk spanningsveld opriep.
Het quasi-titelnummer Kiko And The Lavender Moon wordt door de saxofoonpatronen van Steve Berlin bijna jazzy ingezet, maar al snel weven de Latino invloeden het tot een geestig spannende song. David Hidalgo: “Mitchell Froom had produced the single of La Bamba” and Angel Dance on 'The Neighborhood', so we were friends, and he brought in [engineer] Tchad [Blake]. We had a few things started when we got back to the studio, and I remember saying, 'Man, some backwards guitar would sound good on this.' Tchad flips the tape and says, 'Go ahead, try it.' Just like that? It’s that easy? Wow."
"That’s when I discovered you can have fun in the studio. Before that, it was always a pain. Louie and I had a few ideas, and we took them in, and we’d just go in and try to capture that first impression. So that was a big step for us, and we learnt a whole lot. It was a great time. Thank God the material was comin’. When it’s time to do an album and you try to put material together, you don’t know what you’re gonna come up with, and sometimes you get lucky. With 'Kiko', there was just something going on that was otherworldly while it was happening; we just watched it twist and turn and float around in front of us."