#MisterBaker - Public Image Ltd. - Ease (1986)

Ginger Baker raasde aan tweehonderd per uur door het leven. Al bij al opvallend vast te stellen dat hij toch de tachtig haalde. Hij is alvast één van de vreemdste vogels in het muzikale landschap, toen en later, een ongeleid projectiel dat toch altijd weer aan de oppervlakte kwam met een ritmische topprestatie. De docu uit 2012 'Beware Of Mr. Baker' was de ultieme ontnuchtering, waarbij een extremely grumpy old man vanuit zijn Zuid-Afrikaanse versterkte burcht terugkeek op een wonderlijke carrière. Een week lang verkennen we de exploten van wijlen Mister Baker.

Het leek onwaarschijnlijk, maar in de league of extraordinary grumpy old gentlemen vonden Lydon en Baker elkaar moeiteloos.

In 1981 was er al eens een aprilgrap gepasseerd waarbij Ginger Baker P.I.L. zou vervoegen ('Flowers Of Romance' is een drumplaat), maar in 1986 werd het zowaar bewaarheid met een onwaarschijnlijke cast aan muzikanten, gaande van Ryuichi Sakamoto op toetsen, Steve Vai op gitaar, Jonas Hellborg op bas, Bernard Fowler als backingzanger, Bill Laswell als producer en Ginger Baker op drums.

Bakers overdreven druggebruik en afschrikwekkende persoonlijkheid zorgde voor een totale vervreemding van zijn omgeving, maar sommigen maalden daar niet om. In de docu opent Johnny Lydon met: “He helped me rise, He was not a modest man. He was, by most accounts, a right bastard, through and through, all of his life.”

Maar voor PIL gedroeg hij zich perfect als ondersteunend muzikant. Of zoals hij zelf op onnavolgbare manier aangaf: “I never had a style, I play to what I hear, so whoever I’m playing with, what they play has a great influence on what I play, because I listen to what people are playing.”

Voilà, Ginger Baker, de new waver. Ook dat dus!