Michael Jackson - 'Off The Wall'

Achtergrond

Wij hebben zo de gewoonte om, bij lange, (nachtelijke) autoritten een aantal plaatjes mee te nemen, die we lustig en ongegeneerd kunnen meezingen. Die van Michael Jackson durven daar nog al eens bij te zitten.

1979. Michael Jackson heeft, samen met zijn broers, Motown vaarwel gezegd en getekend voor Epic: het echte begin van de legende. Dit is niet de eerste reissue van Michael Jacksons eerste plaat voor Epic. Er was er al eentje in 2001, maar omdat Spike Lee - jawel dé Spike Lee - genoeg materiaal bijeen sprokkelde om een documentaire rond deze plaat te maken, leek de tijd rijp om er nog eens een lap op te geven.

Verwacht dus geen wonderen van deze reissue. De songs klinken plotseling niet veel helderder, de muziek niet beter. Het artwork werd mooi verpakt, dat wel. Michaels foto werd afgedrukt op een plastic buitenhoesje dat geschoven wordt over de kartonnen hoes. Als extraatje krijg je er dan nog een stuk krijt bij, waarmee je je eigen creatie op de binnenkant van de hoes kan tekenen, dat je kan uploaden. En o ja, de film van Spike Lee werd er ook aan toegevoegd.

Het is trouwens best boeiend om te zien hoe Lee Jacksons overgang van Motown naar Epic vastlegt en hoe de evolutie van ‘Off The Wall’ tot stand kwam. Het is een geslaagde documentaire waarin je vaak onverwachte en interessante dingen te horen krijgt. Eén voorbeeldje? In de tekst van de grootste hit van de plaat, Don’t Stop ‘Til You Get Enough zou er verwezen worden naar Star Wars (“Keep on with the force don’t stop”). Neem dus zeker even de tijd om de film te bekijken.

En dan is er nog de muziek uiteraard. Stammend uit de tijd dat disco hoogtij vierde. En gezien die disco tegenwoordig opnieuw razend actueel is (met dank aan Daft Punk en, daarmee onvermijdelijk samenhangend, Nile Rodgers), is de reissue van deze plaat helemaal zo gek nog niet.

Het blijft natuurlijk genieten van songs als hoger vermelde megahit met de opvallende percussie (beluister dit met je hoofdtelefoon!) in beide oren, met het verslavende en meer laidback titelnummer, net als Rock With You en het merkwaardig getitelde Burn This Disco Out geschreven door grote onbekende Rod Temperton. Daarnaast waren ook Paul McCartney (Girlfriend staat ook op diens eigen ‘London Town’), Stevie Wonder en Carole Bayer Sager (het best bekend hiervan) graag bereid Jackson songs uit te lenen. Songs, die hij allemaal zijn eigen, vaak indrukwekkende draai gaf. Maar vooral zijn zelfgepende liedjes getuigen van de kracht, die hij op amper twintigjarige leeftijd al uitstraalde.

Je kan van Michael Jackson zeggen wat je wil, maar die liedjes, die willens nillens ook in jouw hoofd zitten, zullen altijd blijven bestaan. Nu heeft een volgende generatie weer de kans om meer dan de hits te leren kennen. Wat ons betreft, mag het dan.

De documentaire waarvan hierboven sprake kan je vanavond bekijken op Canvas of later online. En je hoeft niet eens iets met die muziek te hebben om van de film te kunnen genieten.