Meisjes op de cover
Achtergrond
Ondanks de malaise in de platenwereld wordt er toch nog heel wat nieuwe muziek uitgebracht. We vragen ons vaak af waarom, maar we blijven nieuwsgierig. Om er een beetje een lijn in te krijgen, sorteerden we de albums in onze platenbak op hoes. Deze keer: hoesjes met meisjes erop.
Finn Silver – ‘Crossing the Rubicon’ (Jazzberry Records). Van bij onze noorderburen komt Finn Silver overgewaaid, een groep die vrij brave jazzklanken weeft rond de niet echt extreem opvallende stem van ene Fridolijn van Poll. Rhodes en saxofoon primeren, de arrangementen zijn verfijnd en subtiel uitgewerkt en de teksten zijn op niveau – waarmee we willen zeggen dat we geen tenenkrullende fouten hoorden. We worden echter niet van onze sokken geblazen door die enkele experimentelere stukjes die her en der in de songs verspreid zitten. Voer voor culturele centra en namiddagen op jazzfestivals.
The Mummers – ‘Mink Hollow Road’ (Big Bass Drum). De overdreven zwaar geschminkte zangeres Khan-Panni kijkt nogal raar op de gruwelijk lelijke hoesfoto. De muziek is gelukkig wat verfijnder. Wij denken heel vaak aan soundtracks voor(teken)films voor kinderen. Er is weinig variatie in tempo en klank; Khan-Panni klinkt soms een klein beetje als Björk, maar de muziek is Disney. Mossel noch vis.
Katie Armiger – ‘Confessions of a Nice Girl’ (Cold River Records). Nog meer Disney... hoe heten al die andere Katies ook al weer? Deze Katie haar achternaam zullen we ook niet lang onthouden. Radiopop à la Shania Twain en Kelly Clarkson. Liedjes over jongens die je wel wilt kussen, jongens die je van-ze-leven-niet wilt kussen, enzovoort. Als u veertien bent en van het vrouwelijke geslacht en de Fancy leest, mag u deze cd te onzent komen halen. Zonder bijbedoelingen, gewoon zodat wij ervanaf zijn.
Laura Vane & The Vipertones – Capsize (SocialBeats). Eén nummertje staat er op deze promosingle uit de plaat ‘Sugar Fix’. En hoe klinkt dat dan? Hitsige koperblazers genre Motown, wat surfinvloeden, meerlagige stemmen... Wij denken aan Anouk (maar dan minder vinnig en zonder rockende gitaren) en Christina Aguilera. Met andere woorden: de rest van de plaat mogen ze houden wat ons betreft...
Britney Spears – ‘Femme Fatale’ (Sony Music). De ouderdomsdeken (of –matras?) van de huppeldingen liet zich met de nodige lagen make-up bijplamuren en ook vocaal is er uiteraard niet te zuinig omgesprongen met allerhande mooimaakeffectjes. Dansvloerbeatjes en teksten over mooi zijn, van ’t gat geven, trippen, en dat soort dingen. We moesten wel even lachen met de tekstflard “Mama I’m in love with a criminal”. Pas op, de fans van Milk Inc en Sylver zullen deze plaat best nog leuk vinden – al is dat maar een gok, want dergelijke lieden hebben wij niet in onze kennissenkring.
5 september 2011
Stefaan Van Slycken
