Marc Alenus

Eindejaar 2016

Als recordhouder wat betreft het schrijven van recensies heeft Marc Alenus een toch wel unieke kijk op de muziek, waarbij vergelijkingen niet altijd even eenvoudig zijn. Maar hij geraakte er toch uit en kwam op de proppen met volgende lijstje.

Marc Alenus

Mooi gepoetste plaat

Ik heb weer  zo’n honderd recensies geschreven het voorbije jaar en ik houd me voor mijn lijstje dan ook bij platen die ik besproken heb, simpelweg omdat ik weinig tot geen tijd heb gehad om nog veel andere albums in zijn geheel te beluisteren.

1. Haley Bonar – ‘Impossible Dream’

2. Banks – ‘The Altar’

3. D.D Dumbo – ‘Utopia Defeated’

4. Angel Olsen – ‘My Woman’

5. Junius Meyvant  - ‘Floating Harmonies’

6. Little Green Cars – ‘Ephemera’

7. Pilod – ‘Black Swan’

8. Sivert Høyem – ‘Lioness’

9. Teleman – ‘Briljant Sanity’

10. The Slow Show  - ‘Dream Darling’

Heel veel waardering ook voor: The Monotrol Kid - ‘Rain In The Face’ , Bear’s Den – ‘Red Earth & Pouring Rain’, DVKES – ‘Push Through’, Astronaute – ‘Petrichor’, Pauwel De Meyer – ‘Having Fun’ en Max Jury – ‘Max Jury’

Mooi in levende lijve

1. Aldous Harding – Le Grand Mix (29/03/2016)

2. The Slow Show – Botanique (16/11/2016)

3. Suzanne Vega – Dranouter  (7/8/2016)

4. Julien Baker – Botanique (22/05/206)

5. Daniel Norgren – De Roma (5/2/2016)

Ook dik onder de indruk van: Lighthousing – Trix (17/9/2016), Sivert Høyem – De Casino (8/10/2016) en Whispering Sons – Big Next Weekend (04/09/2016)

 Mooi niet!

Ik zweer het op mijn communiezieltje. Ik heb het geprobeerd met ‘Care’ van How To Dress Well, maar ik kreeg er zenuwen van. “Plattekes” is het adjectief dat spontaan in me opwelt. Ook ‘Heads Up’ van Warpaint kon de verwachtingen niet inlossen.

Mooi maar gemist

Het laatste optreden van Augustines op 12 oktober in de Botanique heb ik helaas gemist en ik zal nooit meer een nieuwe kans krijgen. Ik zal me moeten troosten met het voorprogramma dat ze speelden in Vorst Nationaal voor Noel Gallagher en met de drie albums die ze nalieten natuurlijk. 

Mooi in beeld

Om de één of andere reden werd ik ontroerd door de clip van Darrell Cole bij zijn nummer Take Me Away. Enerzijds omdat ik de buurt waar ze gefilmd werd goed ken, maar ook omdat ze aantoont dat, ondanks alles, opgroeien anno 2016 niet zo gek veel verschilt van mijn eigen ervaringen lang geleden.

Mooi in woord

De tekst van Kismet Kill van Haley Bonar en dan vooral de zin “And now we're the kids who got kids at parties/I was impossible when I was beautiful and now cartoon death just don't seem so funny”  schetste zo scherp de teleurstelling van een vrouw op middelbare leeftijd dat ik elke keer weer geraakt wordt.

De pijn van de liefde werd dan weer het best verwoord in Blood In The Cut van K Flay: “Met back up with the boy I love/ cried on the streets of San Francisco/ I don't have an agenda/all I do is pretend to be okay/so my friends can't see my heart in the blender.” 

De toekomst is mooi

Binnen de grenzen wens ik Pilod, Pauwel De Meyer, DVKES en The Monotrol Kid het succes toe dat ze verdienen. Internationaal wens ik vooral alle sterke vrouwen meer erkenning. “Namen?” vraagt u. Wel, bij deze: Banks, Isabel Munoz-Newsome (Pumarosa), Skott, Meg Myers, Sofi Tukker, Cherry Glazerr, Laurel, Bishop, Honeyblood, Aldous Harding, Amber Bain (The Japanese House), Hazel English, Haley Shea (Sløtface), … 

30 december 2016
Patrick Van Gestel