Mannen, vrouwen en genderrebellen op Pukkelpop 2019 (1/2)

Voorbeschouwing

Dit voorjaar was er in de AB een debat over gendergelijkheid in de muziek. Ook Chokri van Pukkelpop was daar aanwezig. Meer nog: één van zijn uitspraken was de inspiratie voor dit stukje: “Wij willen echt vrouwen op onze affiche zetten, maar ze moeten er zijn.” Wij wilden wel eens weten of hij ze gevonden had. Maar om de balans in evenwicht te houden, presenteren we ook straffe venten en genderrebellen.

Donderdag

Ruby Grace - Club 19.00u

Donderdag begint al goed met Ruby Grace. Daarvoor is Chokri ook niet ver moeten rijden, want de jongedame speelt op Pukkelpop niet alleen als allerallereerste, ze speelt ook een thuismatc. Ze is namelijk van Hasselt afkomstig. Op tijd die lipgloss aanbrengen en hopen dat er al genoeg nieuwsgierigen en danswilligen afzakken naar de Club om 19u00.

Miss Angel - Club 20.05u

Er staat zo weinig hiphop op de affiche van Pukkelpop, zo weinig vrouwen en zo weinig niet-blanken, dat het lijkt of Miss Angel op haar eentje alle statistieken een beetje moet recht trekken. Maar dit jong talent beleeft de zomer van haar leven (Dour, Rock Werchter, Couleur Café) en mag daar nu in de Club een mooi staartje aan breien.

In de video van haar laatste single draagt ze een T-shirt van Zwangere Guy. De beats klinken duidelijk alsof ze uit Brussel komt, maar haar accent klinkt zo Engels dat we eerst dachten dat ze uit Londen kwam. Nochtans is ze gewoon uit Antwerpen, net als de rest van ons.

The Van Jets - Club 00.25u

Ook op Pukkelpop mag The Van Jets afscheid nemen. We herinneren ons nog het eerste concert dat we van de Oostendenaren zagen (op de Beverse Feesten van 2007). De seks spatte er van af, zeker als Johannes Verschaeve en gitarist Wolfgang Vanwymeersch in elkaars buurt kwamen (en dat was op het veel te kleine podium constant). Moeten we deze groep bij de venten of de genderrebellen indelen? Geen idee en wat maakt het ook uit. Er is maar een plek en dat is in de Rock-’n-roll Hall of Fame van België (of van the mighty Amazone to crazy Tokio, dat mag ook).

Vrijdag

Nilüfer Yanya - 13.30u Club

Op vrijdag staat al heel vroeg Nilüfer Yanya geprogrammeerd in The Club. Amper anderhalve meter hoog, maar onlangs nog genomineerd voor een AIM-award als 'Best Breakthrough' en zelf hebben we mogen aanschouwen in de Botanique tijdens Les Nuits dat dit meer dan terecht is. Wie kan zingen en gitaar spelen als Yanya hoort gewoon thuis op een groot festival als dit.

Big Thief - 16.35u Castello

Adrianne Lenker liep een tijdje rond met een kapsel als dat van Michael Scofield in ‘Prison Break’ en de zangeres van Big Thief vroeg al geregeld om niet te focussen op haar geslacht. Ze schrijft vaak over mannelijkheid, vrouwelijkheid en over non-binaire mensen, maar is vooral één van de meest getalenteerde songschrijvers van het moment. De manier waarop zij met voorzichtige penseelstreken de personages in haar songs neerzet is op dit moment ongeëvenaard. Geen wonder dat ‘UFOF’ vaak wordt genoemd als het voorlopige album van het jaar.

Slowthai - 21.30u Lift

Slowthai een genderrebel noemen gaat misschien iets te ver, maar in Ladies neemt hij het wel voor ze op. “This one’s for the ladies / ‘coz they have our babies / and they drive us crazy / but they made us men”, is niet echt een diepgaand levensbeschouwelijk traktaat, maar van een vierentwintigjarige Engelse rapper verwachten we nu ook niet direct een cursus filosofie. Dat hij het оpneemt tegen Groot-Brittannië (Nothing’s Great About Britain) en tegen de gegoede klasse (Doorman) doet ons vermoeden dat hij het hart op de juiste plaats draagt. Daarmee alleen al heeft hij zijn plaats in onze lijst dubbel en dik verdient.

Avalon Emerson - Booth 22.00u

Een plaats waar vrouwen zo stilletjes aan een evenredig plaatsje hebben veroverd, is achter de draaitafel. Helena Hauff, Charlotte de Witte, The Black Madonna (zaterdag in de Boiler Room!) en bijvoorbeeld Peggy Gou zijn maar enkele van de nieuwere namen waar we ons fan van noemen. Avalon Emerson zou daar wel eens bij kunnen komen. Haar essential mix voor de BBC is in ieder geval gevarieerd genoeg om ons aan het dansen te houden. En we hopen dat ze op Pukkelpop minstens even aanstekelijk uit de hoek komt.

Idles - Club 22.40u

Een concurrent voor Big Thief in de categorie ‘Album van het jaar’ is dan weer IDLES. Op ‘Joy As An Act Of Resistance’ doorprikken Joe Talbot en de zijnen typisch machogedrag en live verschijnt al eens een regenboogvlag op het podium. Tegelijk stoere punk zijn, grappig uit de hoek komen, kritiek geven op de maatschappij en je gevoeligste kant laten zien, het is een krachttoer en IDLES kan het.

The National - Marquee 23.45u

“I am easy to find”, zingen de vrouwen op de laatste plaat van The National. Is dat een hint voor Chokri? In de programmatie van jaargang 2019 tellen we minder dan twintig procent vrouwen. Dus al te veel moeite zal er in de strijd om gendergelijkheid niet geleverd zijn in Kiewit. Je moet ze willen vinden, natuurlijk, en dat kan, zo bewees The National op de nieuwste plaat, waarop een resem gastvocalistes mochten aantreden: Gail Ann Dorsey, Eve Owen, Diane Sorel, Mina Tindle, Lisa Hannigan, Kate Stables en Sharon Van Etten.

Deze laatste verwachten we alvast op het podium, want ze staat eerder die dag geprogrammeerd in de club (als één van de acht andere vrouwen op de affiche vrijdag!). Zou Matt Berninger een tutu aantrekken, in falsetto de rest van de nummers spelen en zo ambitie tonen om in de categorie genderrebel te belanden? Of neemt hij gewoon enkele vrouwen mee op het podium om die erbarmelijke balans een beetje recht te trekken.