Love Like Birds

Achtergrond

Fragiel, dromerig en melancholisch. Om maar enkele adjectieven te gebruiken die Love Like Birds perfect omschrijven.

De kans is groot dat u nummers als Heavy Heart of Manic al ergens heeft opgevangen in de wandelgangen van Radio 1 of StuBru. Of misschien zag u de Gentse singer-songwriter al aan het werk in de Botanique, Ancienne Belgique, 4AD of andere charmante plaatsen.

Slechts vierentwintig jaar oud is ze, Elke De Mey, het brein achter deze ingetogen (f)luistermuziek, met slechts een gitaar rond haar schouders, een zeemzoete stem en bakken talent in haar broekzak.

Met hulp van Gertjan Van Hellemont (The Bony King Of Nowhere, Douglas Firs) en Jinte Deprez (Balthazar) bracht ze in eigen beheer een titelloze ep uit met vijf weemoedige tracks die eindeloos kunnen boeien.

Verwijzingen naar Amatorski, Cat Power en Oscar & The Wolf liggen voor de hand. Luister zelf maar naar het subtiele pianospel in Sailorboy of de mistroostigheid in Oscar. Erg minimalistisch allemaal, maar dat is net een troef die ze goed weet uit te spelen en waarmee ze de aandacht weet vast te houden.

Binnenkort goed te keuren in de Effenaar (13 mei, met Amatorski) DOK Arena (19 mei) of Trix (7 juni, met Father John Misty).