#Londen - Elvis Costello - London’s Brilliant Parade (1994)
Londen, fascinerende stad zonder meer. Daarom deze week zeven "songs about London".
London's Brilliant Parade werd voor het eerst uitgebracht op 'Brutal Youth' uit 1994. Het nummer is gebaseerd op Elvis Costello's herinnering aan Londen in de jaren zestig, ondanks dat hij zich meer verbonden voelde met zijn Merseyside-verleden, terwijl de muziek werd geïnspireerd door de Kinks.
Hoewel de vorige singles van 'Brutal Youth' grotendeels ondermaats presteerden, vocht Costello ervoor dat het nummer als single zou worden uitgebracht, ook al geloofde hij niet dat het een commercieel succes zou worden: “Ik raakte ervan overtuigd dat London's Brilliant Parade als single moest verschijnen, ook al werd het geen hit - net zoals ik wilde dat Tramp The Dirt Down van 'Spike' zou verschijnen, en dat werd tegengehouden door het label vanwege de politieke ondertoon. Bepaalde nummers moeten singles zijn zodat ze op de radio verschijnen, hoe klein de kans ook is dat ze verkocht raken. Ik heb geen enkele ijdelheid meer over de vraag of records in kaart worden gebracht. De dagen van onze consistente aanwezigheid op de kaart zijn al lang voorbij". De single was een bescheiden hit en bereikte nummer achtenveertig in het Verenigd Koninkrijk. Het is sindsdien ook verschenen op verzamelalbums 'Extreme Honey' uit 1997 en 'Unfaithful Music & Disappearing Ink' uit 2015, dat diende als begeleiding bij Costello's gelijknamige autobiografie.
Over de song zei Costello zelf: "Dat lied komt waarschijnlijk zo dicht mogelijk bij het schrijven van een sentimenteel lied over de stad waarin ik ben geboren, ook al heb ik het nooit echt als mijn geboorteplaats beschouwd. Maar sommige plaatsen hebben een speciale persoonlijke betekenis voor mij. Misschien is het de oude gewoonte om de stad te verlaten om het te zien. Als ik daar voortdurend was, was het misschien allemaal te nadrukkelijk aanwezig om het verschil te zien. Toen ik aan de piano zat om het te schrijven, werd het allemaal duidelijk, als een verhaal dat ik aan mezelf voorbij zag gaan zonder het echt te herkennen".
Hij zei dat het lied een weerspiegeling was van het Londen van zijn jeugd in tegenstelling tot het Londen van nu: "Het is niet het toenmalige Londen van toen ik begon. Het is het Londen van de jaren zestig." In 1994 zei hij over het moderne Londen: "Het loopt leeg. Dat is wat het lied probeert vast te leggen, maar het is een soort melancholisch gevoel. Omdat ik er niet ben en het mij niet beïnvloedt, is het niet alsof ik het echt op een vernietigende manier wil bekritiseren. Het gevoel is ambivalent. In het nummer is het: 'Kijk maar naar mij, ik heb de tijd van mijn leven'. Een deel van de tijd dat ik het zing, meen ik het. Op andere momenten is het duidelijk een ironische opmerking. Het is geen absoluut oordeel over Londen."
Costello merkte ook op dat hij niet probeerde van het lied een directe kritiek te maken op de huidige staat van London: "Ik wilde niet dat het een vroom oh-de-arme-mensen-in-de-straat-lied zou zijn. Er zijn zoveel meer getalenteerde commentatoren als het om dat onderwerp gaat. Zoals Phil Collins. Ik denk dat iedereen met enige intelligentie op de hoogte is van dakloosheid. Ik zeg dat dit niets verandert aan het feit."
Stilistisch probeerde Costello van London's Brilliant Parade zowel een eerbetoon aan als een parodie op de Kinks te maken, waarbij hij zelfs een Dobro-gitaar gebruikte als knipoog naar Ray Davies, die er één gebruikte voor Lola. Verder nam Costello het nummer op als één van de nummers op het album die de muzikale verfijning en de atypische songstructuur voortzetten die hij van het Brodsky Quartet had geleerd, toen ze samenwerkten aan 'The Juliet Letters' uit 1993.
London's Brilliant Parade was één van de vijf nummers op 'Brutal Youth' met de volledige line-up van The Attractions. Terwijl voormalig Costello-producer Nick Lowe op een groot deel van het album bas speelde, besloot hij niet op enkele van de meer complexe composities te spelen. Costello legde uit: "Er waren andere nummers zoals London's Brilliant Parade, This Is Hell en You Tripped At Every Step die meer architectuur hebben en Nick zei: 'Dit is niet mijn snelheid'."