Lloyd Cole: solo en akoestisch

Achtergrond

Op zondag 5 augustus 2007 speelt Lloyd Cole een solo concert in het Openlucht Theater Rivierenhof. Heeft deze Engelsman, die in 1984 één van de 100 beste platen aller tijden uitbracht, heden ten dage nog iets te melden?

Lloyd Cole: solo en akoestisch



De muziek van Lloyd Cole & The Commotions was in het begin van de jaren tachtig een verfrissend geluid op de radio. De singel Perfect Skin, de voorbode van het nooit meer geëvenaarde en schitterende debuut \'Rattlesnakes\', viel meteen op tussen het overige, redelijk povere muzikale aanbod van 1984.

Frisse heldere gitaargeluiden en op literatuur gestoelde pseudo-diepzinnige teksten waren het handelsmerk van de groep. Lloyd Cole was dan ook student in de filosofie in Glasgow toen de band opgericht werd. Misschien heeft hij wel nooit meer gelezen dan de literatuurbijdrage van de Flair want sommigen noemden zijn teksten vrij pretentieus. Maar het werkte wel en hij was ook niet vies van een beetje “name-dropping”. Norman Mailer, Leonard Cohen, Arthur Lee, Grace Kelly, Truman Capote, Simone de Beauvoir en Nancy Sinatra verschenen allemaal op één of andere manier in zijn songteksten.

Deze jongen kon doorgaan voor de muziekversie van Hugh Grant: beschaafd, belezen en om vier uur een kopje thee. Vrouwen die het stoere imago van rockers beu waren vielen bij bosjes voor deze nieuwe man. \'Rattlesnakes\' staat vol met klassiekers: het breed uitwaaierende Forest Fire, Perfect Skin en Are You Ready To Be Heartbroken. Over de groep hing een soort “Englishness”. De jongens in de band speelden vast en zeker ook wel eens cricket. Het leverde hen een plaatsje op de affiche van Torhout/Werchter op. Vanaf toen kon het eigenlijk alleen nog maar bergaf gaan. Er volgden echter nog twee goede LP’s: \'Easy Pieces\' (1985) en \'Mainstream\' (1987). Lloyd Cole en de Commotions zaten toen écht wel in hetzelfde straatje als the Smiths maar zonder hun legendarische impact en oeuvre.

De jaren negentig zijn redelijk onopgemerkt voorbijgaan maar toch bracht Cole in die periode vrij regelmatig solo-cd’s uit. Behoorlijk sombere platen vanuit zijn nieuwe thuisbasis New York. In 2004 komt er een éénmalige reünie met zijn Commotions. Dit optreden is trouwens vastgelegd voor het nageslacht.

Momenteel toert Lloyd Cole solo en akoestisch met onder zijn arm twee prima come-back-cd’s: \'Etc\' (2001) en het nieuwe \'Antidepressant\'. Hij brengt nu een eigenzinnige keuze tussen zijn eigen, ondertussen ook al klassiek werk, en songs van Dylan en Cohen (niet voor niets twee songschrijvers die ook vaak en graag verwijzen naar grote literaire voorbeelden).

28 januari 2009
Guy Kennis