#LiverpoolAhoy - The La's - Doledrum (1990)

We zijn er zelf nog niet geraakt, tot in Liverpool, maar de havenstatus, de voetbalclub, maar vooral de muzikanten spreken altijd nog altijd tot de verbeelding.

Eén van de strafste debuutplaten ooit en het is hemeltergend dramatisch ook bij dit epoustouflante debuut van The La's gebleven. Geen gemakkelijk mens, die opperLa Lee Mavers. Understatement van de eeuw, want ook het woord "moeilijk" schiet schromelijk te kort. Maar feit blijft dat The La's met het titelloze debuut een torenhoge standaard hebben gezet, waar menig ander meesterwerk aan afgemeten kan worden.

Het lijkt ogenschijnlijk simpel: men neme een gitaar, bas en drums en schrijft melodieuze, harmonische nummers voor een paar stemmen. Maar The La's weten in dit traditionele idioom een parallele wereld te creëren, die zo krachtig en trefzeker met die melodie en harmonie speelt, dat de tranen spontaan in de ogen springen. Wij waren erbij in die industriële loods, genaamd De Brielpoort in Deinze in 1990, toen ze door ziekte van de drummer alsnog in akoestische formatie in een paar nummers de aanwezigen feilloos wisten te overtuigen dat dat debuutalbum eigenlijk al een 'Greatest Hits' was.

De hele Britpopscene, die midjaren negentig hoogtij vierde, is schatplichtig aan deze plaat en zou eigenlijk zonder mopperen een kwart van de royalties moeten afstaan aan The La's incorporated. Het lot kent weinig of geen genade!