#LiveBovenStudio Talking Heads - Slippery People (1984)
Live versies die je prefereert boven de studioversie. Vaak komt het niet voor, maar het gebeurt. Live geeft uiteindelijk altijd weer een ietsje andere dynamiek en sommige nummers varen daar wel bij.
Iedereen weet dat ik een moord bega voor elk streepje 'Remain in Light' dat mijn oorschelpen mag passeren. Het is mijn monstre sacré waar niet over gediscussieerd wordt. Meesterwerk. Punt. Maar Talking Heads heeft voor het overige ook weinig of geen draakjes aan het vinyl toevertrouwd.
Ja, aan het eind mocht het echt wel stoppen op een bescheiden hoogtepunt dat 'Naked' nog altijd was maar de eerste slinger van vijf studioplaten waren / zijn / blijven onevenaarbaar. '77', 'More Songs About Buildings and Food', 'Fear of Music', 'Remain in Light' en 'Speaking in Tongues' op goed zeven jaar tijd, il faut le faire…
En dan was er ook nog de passage van twee machtige live-documenten, want eerst was er ook nog eens 'The Name of This Band is Talking Heads' in 1982, een dubbele die met veel branie de schitterende live-reputatie documenteerde van het minimalistische kwartet van ‘77 tot en met het grote funkorkest van 'Remain in Light'.
En dat was voor de dame en heren nog niet voldoende want ook de tour ter promotie van 'Speaking in Tongues' werd een staaltje van creativiteit waarbij ze zichzelf nog maar eens uitvonden en daar ook nog een illustere topregisseur bij betrokken in de persoon van Jonathan Demme die tijdens de drie concerten in het Pantages Theater in Hollywood er, en passant, een succulente concertfilm van produceerde die niet zomaar een concertregistratie was maar een evenknie van andere muziekfilmtoppers als 'The Last Waltz' (1978, Martin Scorsese) of 'Gimme Shelter' (1970, Albert en David Maysles).
Bovendien waren de vertolkingen van dergelijke kwaliteit dat ze verschillende hitsingles opleverden, zelfs van nummers die eerder enkel de status van b-kant haalden en nu een regelrechte hit werden in de vorm van Slippery People, Byrne zijn idee van een topgospelsong, zo goed dat zelfs echte gospelzangers het later coverden (Staples Singers).
Zanger David Byrne laat in het nummer Slippery People de radio- en televisiedominee, die voorkwam in de single Once in a Lifetime uit 1981, terugkeren. Hij zingt het nummer als dit personage, die een vraag-en-antwoordspel opzet met het achtergrondkoor, dat lijkt te zijn geïnspireerd door gospelmuziek. Vreemd genoeg was de live-single Slippery People vooral een forse hit in de Lage Landen met een zevende stek in Nederland en een zestiende stek in België, maar elders in de wereld een heel stuk minder. Kenners, die Lage Landers….