#LiveBovenStudio Cheap Trick - I Want You To Want Me (1979)

Live versies die je prefereert boven de studioversie. Vaak komt het niet voor, maar het gebeurt. Live geeft uiteindelijk altijd weer een ietsje andere dynamiek en sommige nummers varen daar wel bij. 

Laten we aftrappen met een nummer dat in zijn oorspronkelijke versie op de tweede lp ‘In Color’ een fijne song opleverde, maar niet veel meer dan. Dat bleek echter schijn te zijn, want toen ze het goed een jaar later hernamen op hun Live-lp ‘At Budokan’ schoot het nummer dwars door het plafond en leverde het Cheap Trick eindelijk de status op die het eigenlijk al langer verdiende. 

In thuisland Amerika werd het nummer oorspronkelijk wat lauwtjes ontvangen maar aan de andere kant bleek de song erg populair in Japan waardoor het, marketingsgewijs, ook gebruikt werd als openingssingle van de liveplaat.

En terwijl de studioversie nog wat tam klonk, Rick Nielsen zijn gitaren netjes binnen de lijnen kleurden en de zang van Robin Zander ietwat té laidback ingezongen was, dan knalde de live-versie driewerf de hoogte in waarbij Nielsen zijn gitaren vlijmscherp en op het scherpste randje balanceerden en Nielsen zijn rauwste Lennon-meets-McCartney-in-the-cavern-stem naar boven haalde, hetgeen de wanhoop van de tekst nog fors aanstipt.

De adrenaline stroomt trouwens de hele plaat door en het gebrek aan succes (hun twee eerste lp’s veroorzaakten slechts rimpelingen) en de dominantie van disco en soul werd hiermee resoluut aan de kant gezet en de rest van wereld volgde Japan gretig. 

‘Cheap Trick at Budokan’ is een regelrecht powerpopfeest en terwijl de oorspronkelijke release uit 1979 tien nummers bevat, werd in 1998 het volledig concert heruitgebracht met alle negentien nummers van het concert in de Budokan.

Niet voor niets staat de plaat (als een van de weinige liveplaten) in de TOP 500 van Rolling Stone en nog uitzonderlijker werd de plaat in 2020 opgenomen in de  Library of Congress ter eeuwige bewaring wegens "culturally, historically, or aesthetically significant". 

Wij zijn het daarmee eens en velen met ons want destijds werden ze op handen gedragen. Generaties alternatieve rockers gaande van Nirvana, The Ramones, Foo Fighters, Smashing Pumpkins, Weezer of the Raconterus beschouwen hen als voorbeelden!

En bij hun inhuldiging in de Rock ‘n’ Roll Hall of Fame in 2016 orakelde curator Nwaka Onwusa van de Hall of Fame: “Sure we have the story about the Beatles... how Beatlemania hit the United States, but to have Cheap Trick then go overseas and do that same very thing...in Tokyo. The girls, the screaming, throwing flowers at the plane. That’s total ‘Trickmania,’ for sure...it’s actually a beautiful story that [doesn’t] get a lot of shine or recognition because it didn’t happen here, but we have an American band... that created such tidal waves that then boomeranged back here in the United States…”