#LiteraireSongs - David Bowie - 1984 (1984)

Een literaire week met liedjes over schrijven, schrijvers en boeken. De ideale aanloop tot een literair ideetje voor onder de kerstboom.

Bowie schreef dit als thema voor een muzikale versie van George Orwells roman '1984'. De musical is nooit gerealiseerd omdat de nalatenschap van Orwell er geen toestemming voor gaf, maar verschillende nummers vonden de weg naar 'Diamond Dogs', met name Big Brother en We Are The Dead’.

Het middelpunt van kant twee van het originele vinyl album in de context van Bowie's bewerking van Orwells verhaal, 1984, is geïnterpreteerd als een weergave van de gevangenneming en ondervraging van Winston Smith door O'Brien. De teksten vertonen ook overeenkomsten met Bowie's eerdere nummer All The Madmen van 'The Man Who Sold The World' ("They'll split your pretty cranium, and fill it full of air”).

Het wah-wah-gitaargeluid van 1984 wordt vaak vergeleken met dat van Theme From Shaft (1971) van Isaac Hayes. Het werd gespeeld door Alan Parker en één van de weinige op 'Diamond Dogs', die Bowie zelf niet voor zijn rekening nam. De funk- en soulinvloed van het nummer is al een duidelijke indicatie van waar Bowie's stijl naartoe ging op het volgende album, 'Young Americans', waarin hij het genre van de "plastic soul" zou aanscherpen.

Het werd gecoverd door Tina Turner voor het comebackalbum 'Private Dancer' uit 1984. Die werd geproducet door Martyn Ware en Ian Craig Marsh van de Britse band Heaven 17, die ook de cover van Turner van Al Greens Let's Stay Together verzorgden. Martyn Ware herinnert zich dat hij het was die Turner voorstelde het nummer op te nemen, omdat hij vond dat ze iets eigentijds moest doen: "Ik zei: 'Waarom doen we 1984 niet?' omdat dit in 1982 is. Ik dacht: 'Heel eigentijds', toch? Het komt eraan. Het is een actueel onderwerp. Het plaatst haar precies in het midden en ziet er heel, heel cool en modern uit. En ik hou sowieso van het nummer van 'Diamond Dogs'. Dus dat hebben we gedaan."