Les Nuits belicht - zondag 13 mei

Achtergrond

Tegen zondag 13 mei spijker je best je Frans wat bij, mocht het nodig zijn. Het merendeel van de acts zal zich immers, verspreid over vijf podia, bedienen van de taal van Balzac, Flaubert en Hugo. Les Nuits selecteerde onder andere een echtpaar uit Mali, een zootje Franse hiphoppers waarvan er eentje een onderwaterfetish heeft en een viertal iconoclastische Britse kunststudenten. Gelukkig is er daMusic om uw keuze te vergemakkelijken.

Les Nuits belicht - zondag 13 mei



Het Koninklijk Circus rolt de rode loper uit voor het duo Amadou & Mariam, gelukkig getrouwd sinds 1980, maar beiden al veel langer blind.

Ze bouwen hun begeesterende wereldmuziek op funky Malinese blues, maar vanuit een erg ruim en kleurrijk blikveld. Door associaties met Manu Chao, Scissor Sisters en Damon Albarn vinden Amadou & Miriam bovendien al een tijdje aansluiting bij de westerse mainstream.

En ook hun recentste album ‘Folila’ liegt er niet om, met een serie weelderige songs, maar ook met gastbijdragen van onder meer Santigold en leden van TV On The Radio. De soulvolle Belgische singer-songwriter Sarah Carlier mag Amadou & Mariam naar het podium leiden. Ons zesde zintuig is nu al in zwoele feeststemming.

Hiphop, dubstep en zogeheten rap aquatique, het zijn maar enkele ingrediënten die in de Chapiteau in de potage worden gedraaid. De bandnaam 1995 - lees: un neuf neuf cinq - en debuut-ep ‘La Source’ verraden meteen waar deze zes Franse jongens naartoe willen, namelijk naar de vaderlandse rap van de late jaren negentig.

 Ondertussen is het ook het toepasselijk betitelde vervolg ‘La Suite’ uit. Reken op vakkundig atmosferisch werk van dj Lo en raps die ook sceptische zielen over de streep zullen trekken.

Voor een meer vooruitstrevende en agressievere sound zal het Groningse Dope D.O.D. wel zorgen.

 Nog meer Franse hiphop is beschikbaar met Odezenne en Hippocampe Fou, de eerste makers van even broeierige als originele sampletapijtjes, doorspekt met eloquente  woordspelingen. De tweede een prettig gestoorde kikvors die zonder verpinken zinsneden als “plus collant que le sperme de Spiderman sur son collant” uit zijn mouw schudt.

Met Daniel Darc, de kunstige popmuziek van de Belg Thierry De Brouwer oftewel Le Yéti en de Londense Fransman Lescop zegeviert de francofonie ook in de Orangerie.

Punkicoon Daniel Darc maakte naam en faam als frontman van postpunkband Taxi-Girl, en is na een getroebleerde periode aan herbronning toe met zijn soloplaat ‘La taille de mon âme’.  Intensiteit en een brok Franse rockgeschiedenis verzekerd!

Op basis van wat we al hoorden van ‘L’animal en moi’, zijn we er ook zeker van: Le Yéti je zal meeslepen. Nee, misschien niet met je smoel door de sneeuw, maar toch zeker naar zijn eigen popgrot.

Lescop zoekt donkerdere oorden op en maakt het popkader van deze Orangerie-nacht compleet.

Terwijl Hippocampe Fou gek doet in de Chapiteau, maakt Chapelier Fou zich op voor zijn optreden in het Museum. De twee hebben buiten hun “familienaam” echter weinig gemeen.

Chapelier Fou (Frans voor de Mad Hatter uit Alice in Wonderland) grossiert in experimentele elektronica, waarin hij zelfs het ei van zijn scholing als violist kwijt kan. De Fransman lijkt eindeloos te kunnen wisselen van stijl en stemming en verveelt dus nooit. En laat dat nu net het soort mens zijn waarbij wij graag op de thee gaan, al zal Chapelier Fou daar vast een goeie scheut wodka bijgieten.

De Rotonde is voor dé popsensatie van het voorjaar, Django Django. Sinds het Londense viertal de Britse pers met verstomming sloeg, is de band werkelijk overal. Ja, uiteraard op onze draaitafel, maar ook tijdens een dj-set bij de opening van Turnhout 2012 en zelfs als promomuziekje bij het vtm-programma ‘Cijfers liegen niet’.

 De kunstacademici van Django Django maken eclectische pop zoals die alleen op het Britse vasteland kan gedijen. Zowat de hele popgeschiedenis passeert bij hen de revue, van garageriffs uit de sixties tot de Afrikaanse toonladdertjes die het nu al enkele jaren erg goed doen bij het indiepubliek. Django Django is kaleidoscopisch, kunstig, verfrissend, eigentijds, steengoed.

5 mei 2012
Fabian Desmicht