Leffingeleuren: te ontdekken ontdekkingen
Nu de regen opnieuw de weg naar ons land lijkt te hebben teruggevonden, nadert de herfst met rasse schreden. Wij "vieren" de overgang van de zomer naar de herfst traditiegetrouw in het West-Vlaamse polderdorp Leffinge. Het sympathieke Leffingeleuren noemt zichzelf graag een ontdekkingsfestival. En dat is eigenlijk wel terecht. Geen parade van grote namen die je al in de buurt van Leuven of Hasselt zag passeren, maar met zorg en genegenheid uitgekozen artiesten die het verdienen met jou kennis te maken. Zonder al te veel tipjes van de sluier op te lichten, geven we graag voor elke festivaldag een paar suggesties mee die wij alvast aanstipten.
Op vrijdag kun je bekomen van de werkweek en van de file richting kust met de noiserock van het duo Party Dozen uit Sydney. Gitaren noch bas, maar enkel saxofoon en drums. Live moet het swingen als de beesten. Nick Cave is kort te gast op het meest recente album, op zich geen slechte referentie!
Eveneens in zaal De Zwerver kan je later die avond nog aanschuiven bij Protomartyr. Misschien één van de grotere buitenlandse namen op de eerste dag van Leffingeleuren, maar toch geraakt de Amerikaanse band niet uit de schaduw van generatiegenoten als Idles. Met die band deelt Protomartyr zonder het twijfel de schop-onder-de-kont filosofie, zij het iets meer ingetogen (maar daarom niet minder intens of wild).
Deze week hoef je geen week te wachten op een volgende dosis duyster, want het (nu) Radio1-programma strijkt op zaterdag neer in de kerk van Leffinge, samen met Sohnarr, Loverman, de portables en Mess Esque. Niet te missen! Diezelfde portables spelen later op de avond ook nog een "gewone" set op het festival. Nu ja, voor zover sets van de portables ooit simpelweg gewoon zijn…
Helaas deels overlappend met de set in de Kerk, kun je elders op het festival in de vooravond ook de Canadese Tess Parks meepikken. Met een stem die ergens tussen die van Kirstin Hersh en Hope Sandoval hangt en met melancholische songs had ze geeneens misstaan in de duyster-processie.
Een band die binnenkort wellicht de grote podia mag aandoen, maar nu nog vlak voor je neus speelt, is het Britse Lounge Society. Zelfde afrit als Fontaines DC, maar met een scheutje Britpopdrama.
Een streepje jazz op zondag? Dat kan met het Londense Ill Considered. Verwacht je wel aan een serieus vette streep geimproviseerde jazz met risico op blijvende letsels aan de ledematen. Dat compenseert voor de gezonde zeelucht boven Leffinge.
Iets zondagser zal het er dan weer aan toe gaan met Vanishing Twin. Loungy bossanova en andere fijne muziekjes die heel erg Broadcast en Stereolab ademt. Hemelse popsongs dus.