Kristof Van Landschoot

Achtergrond

Aha, eindejaar! Waar uw en onze lijstjesfetisj eindelijk ongegeneerd weelderig mag tieren. In de aanloop naar onze ultieme lijst van het afglopen jaar laten wij ook onze redacteurs even hun ei leggen.

Muziekliefhebber, maar ook techneut, en dus laat (kvl) zijn jaaroordeel daar ook op aansluiten.

De beste van het jaar

1. Flying Lotus - 'You're Dead'
2. Pharmakon - 'Bestial Burden'
3. Aphex Twin - 'Syro'
4. St. Vincent - 'St. Vincent'
5. Cloud Nothings - 'Here and Nowhere Else'
6. Perfect Pussy - 'Say Yes To Love'
7. Dirty Beaches - 'Stateless'
8. Eno + Hyde - 'High Life'
9. tUnE-yArDs - 'nikki nack'
10. Christopher Owens - 'A New Testament'

Amai, dat kon beter!

Van Christopher Owens verwacht ik meer dan eruit komt. Ik blijf hopen dat hij eens die klassieker schrijft die er in hem zit, maar het lijkt de verkeerde kant uit te gaan. Aan de andere kant: ik heb nu al drie keer een interview met hem gedaan en het blijft een van de meest aangename mensen die ik ooit heb ontmoet.

Mocht ik kunnen, wekte ik deze terug tot leven

Zonder Vos zal Gent toch een stuk minder kleurrijk zijn.

U hebt deze toch gezien?

Dit jaar heb ik Colin Stetson ontdekt. De man doet dingen met saxofoon die klinken als experimentele jazz, maar toch altijd melodieus blijven. Heel begeesterende muziek.

De Blogothèque zette hem in een grote rioolbuis om een nummer te spelen, en het is voor mij bijna ongelofelijk dat dit zonder speciale effecten werd opgenomen. Nochtans deed hij onlangs in het muziekinstrumentenmuseum in Brussel hetzelfde kunstje, en het blijkt echt zo te zijn. Gewoonweg indrukwekkend.

Straf live

Colin Stetson – Ancienne Belgique, 12 november
Tweedy – Het Depot, 16 november
Slowdive  - Pukkelpop
Robyn - Pukkelpop
Kenji Minogue  - Pukkelpop

Ik koop hier

De voornaamste manier waarop ik nog muziek bewaar is door op het plus-knopje te duwen in spotify.

Coolste trend

Dat mijn muzikale wereld meer en meer een privé universum wordt, los van de waan van de dag die in de populaire media heerst. Mijn muzikale zielsverwanten vind ik op het internet, in spotify’s playlists en soundcloud’s mixtapes. Er is zoveel lekkers te vinden dat zelfs de grootste veelvraat zich in een oogwenk een indigestie kan eten.

Recentelijk is ook mijna radio bijna volledig vervangen door een podcast-app. De discussie’s en de reportages die ik daar hoor worden niet om het half uur afgeknipt voor reclame en nieuws, en ik heb geen verkeersinformatie van doen als ik met mijn koptelefoon op door de stad wandel. Ik kan binge-luisteren naar Amerikaanse radio (ja, ik volgde serial) of naar de podcasts aangeboden van onze nationale zenders (‘interne keuken’, ‘berg en dal’ en ‘trio’). Ik kan luisteren naar uitzendingen van de BBC waar ingewikkelde analyses gemaakt worden door filosofen, of ik kan naar een niche-podcast luisteren over een onderwerp dat mijn beroep aanbelangt.

Dat is vast vooruitgang te noemen, al zal het me benieuwen of dit ook economisch een duurzaam model zal blijven.