Koop

Achtergrond

Tien jaar is altijd een mooi jubileumjaar om een round up te maken. Koop heeft tussen 1997 en 2007 drie albums afgeleverd die ons telkens terug flitsten naar de hoogdagen van de jazz, bigbands en swing. Hoewel de albums elk een eigen karakter hebben, klinkt deze best of, 'Coup De Grâce (1997-2007)', erg organisch.

Uit de meest recente plaat, 'Koop Islands' uit 2006, komen I See A Different You, Come To Me, Forces... Darling en Koop Islands Blues. Nummers die nog vers in het geheugen liggen. De trompetten, saxofoons en drums lijken wel weggelopen uit een orkest. Koop samplet de meeste instrumenten uit oude platen, waardoor ze een authentieke klank creëren. Denk aan Betty Carter, Ella Fitzgerald, Billie Holiday en zelfs Frank Sinatra. Alleen de mooie stemmen van Ane Brun en Yukimi Nagano zijn niet weggeknipt uit een 78-toerenplaat.

'Waltz For Koop' kwam vijf jaar eerder uit bij het Compost-label van Jazzanova. De nummers klinken als een jazzy versie van Air, maar dan uit de jaren dertig. We merken ook iets meer zuiderse en latin-invloeden op. Maar nooit worden het platte plaatjes die je in een hippe cocktailbar verwacht.

Uitschieter is Summer Sun, dat ons vrolijk laat rondhuppelen. Het geeft duidelijk aan dat Koop later zijn zoektocht naar nieuwe inspiratiebronnen zou gaan ruilen voor nog ouder naslagwerk. Wel opvallend minder singles die je blijven achtervolgen, in tegenstelling tot opvolger 'Koop Islands'.

Op 'Coup De Grâce' vinden we maar één nummer terug uit het eerste album 'Sons Of Koop'. Glömd is dan nog het meest toegankelijke nummer uit het album dat verder vooral naar het triphopgenre neigt. Wel jammer dat er niet meer geproefd kan worden van de begindagen bij Koop, wat ons niet onbelangrijk lijkt voor een overzichtsalbum.

Als extraatje staat wel Strange Love op deze compilatie. Een nummer dat onlangs werd gebruikt voor een tv-commercial van een groot Amerikaans frisdrankmerk. Niet slecht, maar naar de normen van Koop toch maar een onderdeel uit de middenklasse.

Wie snel een update nodig heeft van wat Koop tussen 2001 en 2007 uitspookte, komt met dit schijfje perfect aan zijn trekken. Het is ondertussen drie jaar geleden dat we nog nieuw materiaal van Koop te horen kregen. Maar met een gemiddelde wachttijd van vier jaar tussen elk album, is een nieuwe plaat vermoedelijk in aantocht. Ons zal je er in elk geval niet over horen klagen: een ideale zondagnamiddag gevuld met easy listening jazz.