#KlapKlapKlap - The Cars - My Best Friend’s Girl (1978)

Fijne songs waarbij klapgeluiden (handmatig of machine-aangedreven) een smakelijk onderdeel uitmaken van het geheel.

Eén van de leukst geklapte intro’s ooit. Dertig seconden spaarzame gitaar, zang en ritmische claps om dan een magnifiek nummer in te zetten en ook weer te eindigen met de claps. De coolste new wave kwam in 1978 van The Cars, die niet alleen cool klonken, maar ook op vlak van songkwaliteit een stuk boven het gemiddelde uitstaken. Pure popklasse.

Het betreft hier een gefrustreerde man met gevoelens voor het meisje van zijn beste vriend. Klassiek thema voor veel popsongs van Elvis (The Girl Of My Best Friend) tot Rick Springfield (Jessie’s Girl). En het debuut van The Cars bevat meer parels (Good Times Roll, Just What I Needed). In 2018 mochten ze zelfs toetreden tot de Rock ‘n’ Roll Hall Of Fame.

Opgenomen door Queen-producer Roy Thomas Baker in de Londense Airstudio van George Martin, die op een dag kwam luisteren: “George Martin came by the control booth periodically and stretched out on the sofa. One time during a playback, he said, 'That’s not too bad, actually.' High praise coming from him.”

En de claps waren echte: “The handclapping in the first verse was us clapping, not a synthesizer. Roy had brought in a fourty-track recorder built by Stephens Electronics. Even though it broke down a lot, the two-inch tape machine let us use more mics to make the album sound large.”