Kasper Cornelus

Achtergrond

Met tegenzin in volgorde – wat mij betreft zit de grootste afstand in kwaliteit tussen nummer zes en zeven. Vanaf daar wordt de top tien-plaats dus discutabel, maar om het kort te houden bespaar ik jullie de eervolle vermeldingen.

Kasper Cornelus

1.   Iceage – ‘Plowing Into The Field Of Love’
2.   Perfume Genius – ‘Too Bright’
3.   Tune-Yards – ‘Nikki Nack’
4.   Run The Jewels – ‘Run The Jewels 2’
5.   Open Mike Eagle – ‘Dark Comedy’
6.   Timber Timbre – ‘Hot Dreams'
7.   St. Vincent – ‘St. Vincent’
8.   Young Fathers – ‘DEAD’
9.   Mac Demarco ‘Salad Days’
10.  clipping. – ‘CLPPNG’

Buitenbeentjes:

- Young Fathers – ‘Tape Two’: de toepasselijk getitelde tweede mixtape van de band die ik in 2014 dankzij ‘DEAD’ ontdekte en die eigenlijk een stuk beter is dan dat album. Helaas kwam de tape uit in 2013.

- Sun Kil Moon – ‘Benji’: ontegensprekelijk mooi en origineel, maar door mijn gewoonte om dit album met koptelefoon te beluisteren als de slaap niet wil komen een twijfelgeval.

- Ariel Pink – ‘Pom Pom’ en D’Angelo & The Vanguard – ‘Black Messiah’: twee recente albums die ik nog niet van kop tot staart aandachtig heb kunnen beluisteren maar die afgaande op wat ik reeds hoorde kandidaat zouden zijn voor de top tien.

Oh, en Gold van Gabriel Rios is voor mij misschien wel het mooiste Belgische nummer van dit jaar.

Amai, dat kon beter!

Omdat niemand baat heeft bij gelul over enkele bands die niet aan mij besteed zijn, ga ik voor twee Pukkelpop 2014-optredens die teleurstelden: FKA Twigs en Jungle. In beide gevallen was het de hype die me de overvolle tent binnenkreeg zonder meer dan enkele singles te hebben gehoord, in beide gevallen bekroop het ‘wat is hier nou zo fantastisch aan’-gevoel me al na een kwartier. Daarmee heb ik wel niet gezegd dat dit voor mij echte dieptepunten waren dit jaar, want tussen een teleurstellend optreden en een slecht optreden zit nog een gigantisch nuanceverschil.

Mocht ik kunnen, wekte ik deze terug tot leven.

Hoewel ‘Jenny Death’ er aan komt en ik mijn hoofd recentelijk nog gewillig liet teisteren door hun nieuwe single met videoclip schijnt Death Grips gesplit te zijn. Dat is op zich triest nieuws voor iedereen die van tijd tot tijd wel eens schuimbekkend een telefoonpaal uit de grond rukte, maar ik houd indachtig dat MC Ride en de zijnen nooit echt veel met de verwachtingen van mensen op hebben gehad.

Verder moest ik denken aan The White Stripes, die dan al even van het toneel mogen verdwenen zijn, hun herinnering deed pijn bij het zien en horen van mijn jeugdheld Jack White in Vorst Nationaal (16/11), die afgaande op youtube-filmpjes al betere tijden heeft gekend.

U hebt deze toch gezien?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Straf live

Enkele concerten waar ik erg van heb genoten, in chronologische volgorde. Er zijn er die ik vergeet, maar dat is niet erg.

Connan Mockasin in de AB (30/01), Darkside in Trix (04/03), Raketkanon, Madensuyu, Robbing Millions, Son Lux en Stuff.  op Boomtown (22-26/07), Young Fathers, Mac DeMarco en Portishead op Pukkelpop (20-22/08), Tune-Yards in Trix (02/11), Perfume Genius in Het Depot (14/11) en tenslotte Spinvis in de Vooruit (11/12).

30 december 2014