Julian De Backer - 'Songwriters: Muzikanten Over Hun Stiel'

VolgeBOEKt

Julian De Backer -  'Songwriters: Muzikanten Over Hun Stiel'

De plank met “Muziek: interviewbundels” is één van de weinige in onze bibliotheek die niet in het onmiddellijke gevaar verkeert het te begeven onder het gewicht van de daarop rustende lectuur. Frank Zappa gaf in interviews al eens spitante one-liners ten beste over de nutteloosheid van schrijven over muziek. En wij doen dat dan ook alleen omdat u en de uitgevers het vragen. En omdat we wel eens een mening plegen te hebben natuurlijk. Dit keer over de vraag of ‘Songwriters – Muzikanten Over Hun Stiel’ van Julian De Backer onze boekenplank een ietwat parabolischer vorm mag doen aannemen.

Het meest beduimelde boek op voornoemde plank is ‘Enkele Interviews’ van Marc Didden; op minderwaardig papier maar met een cover van Ever Meulen en pakweg Bruce Springsteen die zegt niet direct plannen te hebben in de richting van een live-album (en kort daarna een vijfdubbele live lp uitbrengt) en vraaggesprekken met de Kevinnen Coyne en Ayers. Een tijdsdocument, met artiesten van wereldklasse uit een tijd waarin nog niet elke scheet Twitterfähig was. Verder is er nog een setje Simonart, Serge. Tv-kijkend Vlaanderen mag zeggen wat het wil, het voorwoord van ‘Off The Record’ is onmisbaar leesvoer voor elke would-be interviewer.

U merkt het, wij cirkelen als buizerds in heel wijde toeren rond het onderwerp dezer recensie. De premisse van ‘Songwriters’ is min of meer origineel te noemen. Zestien Vlaamse songwriters mochten vertellen rond dezelfde thema’s, als daar zijn “de muze”, “kritiek”, “werkwijze”, “jaloezie en bewondering”. Wat ons betreft knelt het schoentje zeker niet in het opzet van dit boek. Helaas – en met de verkiezing in zicht durven wij wel eens een Volkseigen Veralgemening door te voeren - Vlamingen zijn vooral ambachters en werkers, maar slechts zelden echte artiesten.

U mag ons gerust tegenspreken, maar wat ons betreft zitten er in de lijst geïnterviewden zeker mensen die een goed in het oor liggend melodietje kunnen pennen, genre Alex Callier en Kris Wauters, maar die moeten meestal nog een eerste tekst schrijven waar we van ondersteboven zijn. Er zijn ook diegenen die dieper in de eigen zielswereld graven, maar daar eigenlijk toch alleen maar platitutes en overtrokken lezersbrieven-aan-tienermagazines-gevoelens bovenwoelen. Sorry, Mira en Liesa Van der Aa. Ook wij weten het soms allemaal eventjes niet meer, ook wij kunnen daar geen songs van Leonard Cohen-niveau uit puren, maar wij nemen dan ook geen platen op.

Ook aan would-be artistiekerige types hebben we een broertje dood. En hoewel we Stef Kamil Carlens’ werk op dEUS’ beste, ‘In A Bar, Under The Sea’ hooglijk appreciëren is het toch vooral de afwezigheid van artiest Rudy Trouvé en niet van broekrokdragende Stef die dEUS richting platte rock met pretentie heeft gestuurd op daarna volgende platen. En Arno? Tja, dat is wel een soortement artiest, maar in hoeverre hij de laatste twintig à dertig jaar in een typetje blijft plakken omdat hij er gemakkelijk applaus voor oogst, dat is een vraag die ons dan wel weer op de lippen brandt, maar die niet gesteld wordt.

Begrijp ons niet verkeerd: de foto’s zijn zeer geslaagd, de teksten vlot leesbaar, de structuur fijn opgebouwd en uitnodigend tot bloemlezen en de selectie artiesten en vragen gevarieerd en goed gevonden. Jammer dat Julian De Backer zijn interviewees niet interessanter kan maken dan ze zijn. Wij zouden in zijn plaats naar wat vettige verhalen gehengeld hebben om inhoudelijk toch nog ièts van dit boek te maken voor die mensen die al lang weten dat een song soms zomaar komt aanwaaien en soms het resultaat is van jaren schaven. Het publiek voor dit boek bestaat dan ook niet uit mensen die bovenstaande kritieken en verzuchtingen delen, maar net uit het publiek dat geen aflevering van ‘Liefde Voor Muziek’ wil missen omdat er toch zo schóón muziek gemaakt wordt en het zicht op musici in het wild toch een hemelsbreed verschil is met de hen omringende kantoordieren. Met andere woorden: vindt u deze recensie onterecht gezeur van een blaas, schaf u dan dit boek aan. 

17 mei 2019
Stefaan Van Slycken