Judy Collins - 'Both Sides Now - The Very Best of Judy Collins'

Achtergrond

De sixties leverden ons drie vrouwelijke folkiconen op: Joan Baez, de meest geëngageerde, Joni Mitchell, de meest getalenteerde en Judy Collins, de mooiste stem. Alle drie hebben ze hun moment de gloire al een tijdje achter de rug maar met de regelmaat van een klok komen er live opnamen uit, verzamelboxen of best ofs. Voor ons ligt ‘Both Sides Now - The Very Best of Judy Collins’ en wij luisterden ernaar.

Origineel is deze verzamelaar al lang niet meer. Alle – allez, laat ons soepel zijn, bijna alle – songs zijn overbekend en zijn al lang in het bezit van de echte, ondertussen kalende of grijzende fan van het eerste uur. Hoe kan je dan als samensteller zo’n collectie nog interessant maken?

Wel, zeer eenvoudig, je nodigt wat volk uit en je zet er wat onverwachte live versies op van evergreens. Deze truc is dus ook toegepast op ‘Both Sides Now’. Drie bovengenoemde dames hadden alle drie een serieuze boon, wij laten rustig in het midden of het uitsluitend een artistieke boon was of ook een meer persoonlijke - voor Bob Dylan. En wil het dekselse toeval nu toch niet dat deze verzamelaar begint met een duet tussen Judy Collins en Joan Baez die zich samen wagen aan Diamonds And Rust, het bekendste nummer dat Baez ooit gewijd heeft aan ….precies, Bob Dylan! Zie je, zo maak je een interessante verzamelaar: een geutje Collins, een geutje Baez, een geutje Dylan in een onverwachte samenstelling en …. de fan hapt en hapt graag en hapt terecht want deze verzamelaar is natuurlijk kwalitatief van de bovenste plank. Even verder een nieuw duet, al even innemend, deze keer met Stephen Stills, in het mooie Last Thing On My Mind.

Hier en daar duiken er live versies op uit de uitgebreide catalogus van Collins. Met haar soepele stem als van honing is dat natuurlijk meer dan op veilig spelen: het mooie Morocco, de obligate Bob Dylan-cover Mr. Tambourine Man en het overbekende Will The Circle Be Unbroken geven ons een idee van hoe knap een concert van Judy wel kan zijn, ook nu nog wanneer de jaren en ‘the road’ bij velen van haar collega’s toch stilaan hun tol beginnen te eisen.

Met haar zuivere stem waagt Collins zich ook met succes aan Bridge Over Troubled Water en van haar versie van Yesterday waren we behoorlijk onder de indruk.

Voor het geval dat er toch iemand zou zijn die Collins nog moet ontdekken, – en misschien is dat bij het jongere lezerspubliek niet ondenkbaar – hebben de samenstellers toch ook haar "must knows" geprogrammeerd: Send In The Clowns, één van haar grootste hits, het autobiografische My Father naast One I love en het onverslijtbare Amazing Grace.

Dat Collins niet alleen respectvol songs van anderen kan uitkiezen – de dubbellaar bulkt van de knappe covers - maar bij tijden ook als songwriter sterk uit de hoek komt, bewijst ze in het zeer geslaagde Born On The Breed.

‘Both Sides Now - The Very Best of Judy Collins’ is een perfecte introductie tot het werk van deze sixties-icoon die het niet zonder reden gemaakt heeft tot in de eenentwintigste eeuw.